Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Przychodzę do ciebie

 


Przychodzę dziś do ciebie,
świetlisty i pełen miłości.
Wiem, że czekasz –
o pięknym ciele
i jeszcze wspanialszej duszy.
Wierzę, że otworzysz powieki
tylko dla mnie; rozpuścisz włosy,
które czarną falą zaleją twe ramiona.
Nie bój się mnie,
przychodzę w dobrej wierze.
Czekałem niecierpliwie na tę noc,
kiedy wszechświat nie rozłączy naszych zespojonych ciał.
Ciał, które tak długo dzieliło tyle drogi,
tyle łez.
Proszę, otwórz się; będę ostrożny i subtelny.
Pragnę moją miłością udekorować
każdy zakamarek twego ciała;
za pomocą pocałunków przelać w ciebie
moją tęsknotę. Tęsknotę, byś mogła uprawiać ją,
gdy ponownie mnie zabraknie.
Nie myślmy o tym, póki trwa wieczór.
Cieszmy się, że wieńczy nas wspólny głód.
Jeśli pragniesz, krzycz – krzyk twój będzie dla mnie drogowskazem.
A gdy przeminie noc
i poranek zaprosi nas do życia – proszę, przestań płakać.
Przecież wiesz, że nie będziemy długo marznąć;
wrócę, gdy tylko mi pozwolą.
Obiecuję – to prolegomena
do piękniejszego, podzielonego na pół szczęścia,
które pośpieszymy nakarmić naszymi językami.

Edytowane przez Koziorowska (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Moze dzisiaj za bardzo robie za adwokata diabla, ALE 

jakos zamiast wznosic ta egazltacja troche przytlacza jakby to powiedziec Pisanie o seksie ale nie w gesti fizycznosci cos w stylu Harlequina ale nawet tam opis jest bardziej odczuwalny. 

Dlatego po przeczytaniu odczuwam ogromny niedosyt i zawod tyle wersow niby o seksie a jednak ... 

 

Pozdrawiam moze nastepnym razem

Opublikowano

o pięknym ''ciele''

i jeszcze wspanialszej dusz.

 

Nic na to nie poradzę ale niepodoba się słowo ''ciele'''. Wiodaomo, że chodzi o ciało, a jednak... nie.

zapisałabym tak;

 

twoje ciało jest piękne

i wspanialsza dusza.

 

Poza tym męczysz czytelnika , jest tu wiele zbędnych słów. Mam odczucie jakby ktoś dolewał zupy podczas jedzenia :)

Przepraszam jeśli uraziłam ;)

PozdrawiaM.

Opublikowano

W tym wierszu podmiot liryczny doświadcza dla mnie nietyle aktu miłosnego, co przemawia, przekonuje, uczy, przygotowuje kochaną osobę do niego... Czyni to troskliwie i czule, z uwzględnieniem jej natury, a więc jest to dla mnie też wyraz miłości - tej czuwającej i opiekuńczej, a przede wszystkim - rozumiejącej. Z drugiej strony ta postawa budzi we mnie lęk, bo jest w pewien sposób dominująca, nieco zbyt dominująca dla wzajemności w miłości...

 

Wiersz płynie spokojnymi falami, wiec nie przeszkadza mi duża ilość słów, jednak ja również pewne z nich odbieram jako zbędne, bo rozpraszające. Wyróżnię je w nawiasach:

 

Przychodzę dziś do ciebie

świetlisty i pełen miłości

Wiem, że czekasz –
o pięknym ciele
i jeszcze wspanialszej duszy.
(Wierzę, że) otworzysz powieki
tylko dla mnie; rozpuścisz włosy,
(które) czarną falą zaleją twe ramiona.
Nie bój się (mnie),
(przychodzę w dobrej wierze.)
Czekałem (niecierpliwie) na tę noc,
kiedy wszechświat nie rozłączy naszych zespojonych ciał.
(Ciał,) które (tak długo) dzieliło tyle drogi,
tyle łez.
(Proszę), otwórz się; będę ostrożny (i subtelny.)
Pragnę (moją) miłością udekorować
każdy zakamarek twego ciała;
(za pomocą pocałunków) przelać w ciebie
moją tęsknotę. ( Tęsknotę), byś mogła uprawiać ją,
gdy (ponownie) mnie zabraknie.
Nie myślmy o tym, póki trwa wieczór.
Cieszmy się, że wieńczy nas wspólny głód.
Jeśli pragniesz, krzycz – krzyk twój będzie dla mnie drogowskazem.
A gdy przeminie noc
i poranek zaprosi nas do życia – (proszę), przestań płakać.
(Przecież wiesz, że) nie będziemy długo marznąć;
wrócę, (gdy tylko mi pozwolą)
Obiecuję – to prolegomena
do piękniejszego, podzielonego na pół szczęścia,
które pośpieszymy nakarmić naszymi językami.

 

Wydaje mi się że czytając bez nich treść nabiera intensywności. Pozdrawiam :)

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No wlasnie duszko tyle przygotowan slow wersow i klapa dlatego Ja nie jako krytyk czy cos bo nie z takiej pozycji do tego wiersza podszedlem tylko jako Czytelnik czuje wielki niesmak. Pobudzasz i chcesz by stanal chlop na  wysokosci zadania i je wykonal, albo zostawiasz w spokoju, a nie maltretujesz go w stanie na wpol miekkim   przez 30 wersow :D

Twoja wersja jest bardziej zjadliwa lecz dalej czegos w nim brakuje 

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Nie wiem, czy potrafię jako kobieta się dobrze wczuć w Twój odbiór, Marcinie... Ja w każdym razie w opisywanej w wierszu miłości chyba za mało czuję drugą osobę i wzajemność obojga, przez co treść brzmi dla mnie nieco wzniośle i wyniośle i trudno mi się z nią zidentyfikować. Ale może i taką twarz potrafi miłość w pewnych warunkach pokazać...

Pozdrawiam Ciebie i autorkę :)

Edytowane przez duszka (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Z lewa i z prawa łamanie prawa gdy jeden drugiemu jedzie po bandzie zmieniają się miejscami na wokandzie niczym dziecięca gra w Chińczyka bo taka jest właśnie polityka człowieku nie łam się i nie irytuj lepiej teraz odpuść i nie politykuj oto prokurator ściga prokuratora na prawo nadeszła właśnie pora sędzia podważa wyrok sędziego i jak na razie nic z tego dobrego dla nikogo i dla niczego nie wynika bo prawnik atakuje innego prawnika co rusz wybuchają prawne spory jakich chyba nie było do tej pory tam ekspert ośmiesza innego eksperta na stole sędziowskim spraw leży sterta ktoś winny ktoś skazany tylko prawie jak dużo ludzi dzisiaj zna się na prawie lecz czy to jest kodeks czy z podręcznika bo taka jest właśnie polityka na sądy w końcu nadszedł ten sądny dzień choć nie da się wszystkiego wyciąć w pień ale prawdziwy Sądny Dzień będzie dziś teraz albo jeszcze za niepoliczalną liczbę lat nikt tego nie zna i nie wie o tym cały świat kiedy przyjdzie ten czas i ostateczna pora że będą sądzić też każdą sędzinę i sędziego i wzywać na niebieski dywan prokuratora ktoś coś tam zyska inny na zawsze straci bronić siebie próbować będą też adwokaci zaś radcy i notariusze na nic już nie poradzą bo sprawiedliwy Sędzia da radę z każdą władzą czy to także będzie polityka gdy się pojawi nowa pragmatyka ten z tarczą wejdzie tamten na tarczy dziesięć paragrafów całkiem wystarczy skończą się absurdy i naukowe komunały upadną wszystkie bez wyjątku trybunały ustawy nie będą już potrzebne nic nie warte w dziesięciu zdaniach wszystko jest zawarte skrzydlaty strażnik bramy jednym pootwiera a przed innymi na zawsze pozamyka ale to nie będzie już żadna polityka
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Migrena  to zdanie przypomniało mi Mamę- bo kiedyś zapytałam czy kocha mnie tak samo jak moją Siostrę. Powiedziała prawie jak Ty- że palce u ręki gdy się zranią- jeden albo drugi boli tak samo.   A potem Twój wiersz mnie porwał bardziej. Miłość. Zwycięża wszystko. Taka miłość. I trwa. Gdy świat się kończy. Ona Trwa. Piękny- i wwierca się aż do trzewi  
    • W koszu świat się mieści - myśleliście, że śmieci !
    • @Marek.zak1 Marku, to nie tak... w naszym pięknym kraju jest teraz jeszcze większa bieda niż materialna. Bieda moralna. wchłaniamy jak gąbka wodę wartości,które zawsze nam były obce aby dogonić Zachód. Ale w czym jesteśmy gorsi ? że nie mamy związków partnerskich i legalizacji aborcji na życzenie? Lewandowski jest nielubiany nie za to,że strzela bramki za granicą a za to,że nic wielkiego nie zrobił dla polskiej naszej reprezentacji. Jako kapitan zawiódł na całej linii. Odmawia gry w ważnych meczach Polski bo jest zmęczony a przecież jego koledzy też grają za granicą i też mogą być zmęczeni ale grają...W naszym kraju jest wiele do zrobienia i nie do naprawienia metodami tego rządu, który burzy to co poprzednia władza zrobiła przez 8 lat.Bo rewitalizacja to nie burzenie tylko ratowanie dobra. Reanimacja to nie dobijanie pacjenta. Mimo wszystko pozdrawiam ciebie serdecznie @Migrena bardzo dobry wiersz, porusza trudny ale aktualny temat. nie bójmy się pisać jak jest naprawdę bo ukrywając fakty stoimy po stronie tych, którzy je przeinaczają wyłącznie na własny użytek.
    • Wróciłem. Nie jak człowiek jak język ognia wracający do żrenicy popiołu. Nie do miejsca, do ciebie, do skóry, która mówi moim dłoniom, jak rzeźbić ciszę w temperaturze krwi. Byłem tam, gdzie tlen ma smak piasku, gdzie wiatr uczy języka rozpadu, a noc trzyma za gardło i nie puszcza. W górach, gdzie człowiek oddycha szczelinami płuc, a gwiazdy są jak porzucone oczy co widzą wszystko, nie pokazując nic. Ale wróciłem. Na kolanach snu, do ciebie, do wnętrza twojego zapachu, który przesiąkł mi w paznokcie i nie chce odejść nawet w ogniu. Twoje spojrzenie rozkłada mnie na części, na mięsień po tęsknocie, na kość po dotyku. To nie wzrok, to skalpel, którym rozcinaz przestrzeń miedzy naszymi ciałami. Nie chodzę już unoszę się, bo grawitacja twojej obecności to język bez słów. Każdy mój krok to ułamek ciebie naciągnięty na stawy. Nawet milcenie między nami jest wilgotne jakby ktoś wyjął głos z gardła i zanurzył go w tobie. Oddycham tobą. Nie jak powietrzem jak modlitwą kradzioną podczas wstrząsa. Każdy twój oddech to żyła, którą moje ciało próbuje odnaleźć językiem. Gdy mówię, słowa mają twoją temperaturę. Gdy milczę, to tylko dlatego, że chcę, by cisza stała się kolejnym narządem między nami. Nie potrzebuję twoich słów potrzebuję twoich nerwów. Chcę mówić przez twoje pory, chcę zapamiętać cię od wewnątrz, tak jak lustro pamięta twarz nawet po stłuczeniu. Kocham cię jak rana kocha palec, który w nią wchodzi, żeby sprawdzić, czy boli. Nie z czułości z konieczności trwania. Nie proś mnie, żebym się zatrzymał. Zrobiłem z twojej obecności dom, z twojej skóry  instrument. na którym nie da się zagrać bez krzyku. Nie musisz mnie kochać. Wystarczy, że przy mnie oddychasz ciepłem po burzy. A ja będę kochał cię tak długo, jak długo świat nie nauczy się mojego imienia bez twojego oddechu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...