Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie płakała płakał deszcz

Waldemar_Talar_Talar
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)
wczoraj się śmiałaś mamo
a dzisiaj płaczesz - czemu
przecież cię kocham dziś
jeszcze bardziej niż wczoraj

wiem wiem moja córeczko
ale ktoś lub coś próbuje mnie
z owego kochania okraść
ja uczę się to zrozumieć

czemu tak mówisz mamo
przecież kiedyś mówiłaś
jesteś moim aniołkiem
stróżem z wysokiego nieba

więc nie smuć się nie płacz
gdy już tam zamieszkam
bardziej będę cię kochać
mocniej do ciebie tulić

chwilę potem odeszła ...
matka całowała jej dłoń
już nie płakała
płakał tylko  deszcz

 
   
 
   
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
1
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  nie można owijać w bawełnę  - jak ma być wiarygodnie 

to tak właśnie trzeba - ileż takich przykrych scen życie pokazuje.

Dziękuje za przeczytanie oraz głosik.

                                                                                                                        Ciepłego wieczoru życzę.                

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      ISS

      Przez tie-break · Opublikowano

      Z kosmosu wszystkie miasta wyglądają tak samo. Skupiska jarzących się w ciszy ziarenek, rozrzuconych jak po zabawie dzieci piaskiem kinetycznym. Jest w tym zarazem przypadkowość, porządek. Bo każde miasto zbudowano dla kogoś, ale nikt nie zapamiętał kompletu adresów, imion, dat narodzin i śmierci. Stacja ISS utrwala i przekazuje obraz. Na ekranie kręci się nasz glob, częściowo zakryty chmurną galaretą, przez którą przebłyskują znaki, skaryfikacje. Wydawać by się mogło, że wystarczy ledwie dostrzegalny ruch ręki i bezpańskie światła zsypią się w gigantyczny kopiec. Wszystkie samotności staną się jednią. Tylko twoje oczy pozostaną na swoim miejscu, niewzruszone, cierpliwe. Czy wiesz, jak gorąco ich blask prosi mnie o odpowiedź i o własne miasto?
    • Berenika97
      Strażnicy

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon TracyA wiesz, że czytając miałam wrażenie, że jakby autor musiał to lekko pisać, bo czytałam to szybko i tekst nie męczył, układał mi w głowie te wszystkie obrazy. :)))
    • huzarc
      Prowincjonalnie 2026

      Przez huzarc · Opublikowano

      Ostatni wóz konny zniknął wraz z jarmarkami ze trzydzieści lat temu.   Gwar dworca autobusowego, gdzie zjeżdżali się wszyscy do szkoły, a potem wyjeżdżali na emigrację, wybył z dekadę temu.   W przedszkolu dom starców, a ostatni kiosk wymarł bez echa. Nawet wielkie centrum handlowe, co go święcił biskup i senator dwadzieścia lat temu, żyje tylko dyskontem, do jakiego drepczą rano staruszkowie odruchowo na przeceny, po cukier i znój.   Niby jest autostrada, niby światłowód.   Lampy uliczne gasną wcześniej, bo nie ma tu komu chodzić wieczorami.  
    • KOBIETA
      Co kilka lat

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @A.Between   czasowe przebudzenie…ze snu i letargu :)  Korzystaj w pełni ze światła ! Zanim zaśniesz… pozdrawiam :) 
    • Berenika97
      Frustro lustro

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Leszczym To poetycki tekst o parze zamkniętej we własnym świecie. Lustro jako symbol patrzenia tylko na siebie, niewidzenia tego, co za plecami. Kutno jako przypadkowy cel ucieczki to świetny zabieg - absurdalność wyboru podkreśla bezradność bohaterów. A może też i kogoś jeszcze. :) Pozdrawiam. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...