Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Czy na skróty, czy pod prąd

Czy do środka, czy też w kąt

Czy po śladach, czy na przełaj

Nie wybrałeś? Więc wybieraj!

Chcesz być z innym, czy też sam 

Jesteś ludzki, czy żeś cham

Jesteś silny, czy też słaby

Jesteś mądry, czy głupawy

Jesz już zdrowo, czy znów śmieci

Chcesz mieć kota? Wolisz dzieci?

Żyć dla siebie, czy dla innych

Czyś zwycięzcą, czy znów winnym

Czy wybrałeś? Może nie?

Więc wybieraj! Chyba że,

...ktoś ma wybrać dziś za Ciebie!

Będziesz w piekle? Chcesz być w niebie?

Tę odwagę w sobie miej!

Czy chcesz mocniej, czy też lżej...

Edytowane przez Kilgore Monroe (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj -   dobrze zacząłeś - wiersz brzmi  odważnie  prawdziwie

nie ma niewiadomych  jest o/k

Czekamy na kolejne.

                                                                                                                     Pozd.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie jest to źle napisane,

przynajmniej jeśli idzie o formę fonetyczną.

 

Trochę bardziej mi to pasuje do działu satyrycznego, niż tu,

ale być może tylko ja tak uważam.

 

Jednakże, pomimo iż zgrabnie jest ten utwór spleciony i ma w sobie dość interesujące przesłanie,

mnie osobiście nie zachwyca.

Moim zdaniem ma wydźwięk moralizatorsko-dydaktyczny i wycieka z niego sztambuchowy klimacik,

którego po prostu nie znoszę, budzi we mnie jakieś obrzydzenie. Sorry.

Nie wszystko co jest proste, jest najlepsze i jedynie właściwe, wg mnie.

 

Pozdrawiam ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

What? Nie uważasz, że przegięłaś w tym momencie?

Jakim prawem stawiasz swoją opinię wyżej od mojej, zarzucając mi jeszcze cynizm?

 

Satyra może obejmować poważne tematy, może charakteryzować się groteską, ironią,

niekoniecznie humorem sensu stricto, że o tzw. czarnym humorze nie wspomnę.

Często pisze się ją właśnie rytmicznymi ośmiozgłoskowcami z dokładnymi i jednosylabowymi rymami,

tak jak tu. Dla mnie ten utwór jest nie tyle śmieszny, co prześmiewczy, z tym, że - jak podkreślam - DLA MNIE.

 

O gustach się nie dyskutuje, więc kwestii,

dlaczego nie jestem bezwzględną fanką powyższego utworu nie będę kolejny raz poruszać.

 

Jeśli jeszcze raz odezwiesz się do mnie w tonie podobnym do przytoczonego cytatu,

to zgłoszę to Administratorowi.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...