Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tęsknota

Silver
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Silver

Silver

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

 

nic
nie jest
takie jak kiedyś

 

dziś
odwiedziłam rodzinny dom
cisza
echo krząta się po kątach

 

czuję smutek
cierpienie duszy
utytłanej kurzem pustki

 

a jeszcze chwilę temu
tętniło w nim życie
troskliwe ramiona
koiły łzy
uśmiech
kołysał do snu

 

 

Sylwia Błeńska 6.5.2017

10
Wędrowiec.1984

Wędrowiec.1984

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Każde słowo tutaj opisuje to co czuję kiedy wracam w rodzinne strony. 

No cóż, wszystko się zmienia, rodzice się starzeją, dzieci wylatują z gniazda i zakładają własne rodziny... Takie jest życie, niemniej jednak tęsknie za czasami, które opisałaś. :-)

 

Grunt by rodzina się kochała i była zdrowa. To jest najważniejsze.

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
1
jan_komułzykant

jan_komułzykant

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

świetny wiersz, wciąga. I wyciąga z zakamarków pamięci głównie te miłe wspomnienia. Napisany z uczuciem. Dowód powyżej,

że błąd popełniony zapewne nieświadomie, nie zawsze szkodzi. To naprawdę piękny neologizm, który "świadczy" jedynie, że wiersz pisany był "z sercem". Nie popreawiaj  :)

Pozdrawiam.

1
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Podoba mi się ten powrót do przeszłości pełnej wspomnień. I ja wróciłem w rodzinne progi...dzięki :-)

Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • lena2_
      dar

      Przez lena2_ · Opublikowano

      poezję schroniłam w sercu wracam do niej jak do domu proza mnie nieraz zawiodła a wiersz niejeden mi pomógł
    • Robert Witold Gorzkowski
      Kruchy los

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Naram-sin tak śmierć bliskiej mi osoby wywołała u mnie różne stany które uwidoczniły się w moich wierszach nawet niektóre mnie samego zdziwiły    @Marek.zak1 dziękuję Marku jak zwykle mistrz stanął na wysokości zadania 
    • violetta
      Ach lato

      Przez violetta · Opublikowano

      @Naram-sin takiemu pracusiowi jak ty, może nie umknąć :)
    • Naram-sin
      Szeptem

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Czy to ma być wiersz wolny, biały, czy rymowany?   Nieporadnie radzisz sobie z tworzywem, jakim jest język (dotyczy też poprzedniego wiersza). Większość strof to proste wyliczenia, a dla upoetyzowania (sztucznego) wrzucasz tu i ówdzie przypadkowe i zazwyczaj kiepskie rymy gramatyczne (wyczuwalny-niewidzialny,np.) albo inwersje. Obrazy, sformułowania - pozostają nieoryginalne, powierzchowne, schematyczne. A przecież w dobrym wierszu chodzi o to, żeby odkrywać jakąś terra intacta  za pomocą  języka, a nie powtarzać truizmy i powielać przestarzałą, wyeksploatowaną już do imentu estetykę (muśnięcie wiatru, ciche tchnienie, ciepło dłoni, rytm ciał, itd,). Ciche tchnienie i cicha cisza - to znowu dwa grzyby w barszczu.
    • Naram-sin
      Miłość w kontrastach

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Czy ten wiersz, to podpucha?   Bo jest jak pewien rodzaj filmów, np. The Room, Plan 9 z kosmosu - tak zły, że aż dobry.   Jedyne, co w tym poetyckim upcyklingu przyciąga uwagę, to wątek z toastami, w którym pokazujesz aspekt dionizyjski, bachiczny miłości, przypominającej tańczącą wariatkę z wiersza A. Osieckiej.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dobrze jest przeczytać uważnie wiersz, zanim się go wrzuci.     Jakie licho Cię tu poniosło?

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...