Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Słoń

evicca
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
evicca

evicca

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

(z cyklu: Maryśkowe wierszyki)

 

 

 

Słoń to bardzo ciężkie zwierzę.

Waży tyle, że nie wierzę,

By się znalazł siłacz, który

Podnieść mógłby taką górę.

 

Słoń ma także trąbę wielką,

Którą macha jak szabelką,

Może nią nabierać wody,

I się pryskać dla ochłody.

 

Trąba służy także po to,

By móc bawić się z ochotą,

By podnosić nią patyki,

I kołysać nią słoniki.

 

Gdy pojadę do Afryki,

Zwiedzę cały świat ten dziki.

Może spotkam także słonie?

To marzenie we mnie płonie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez evicca (wyświetl historię edycji)
8
Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano

Ładny wiersz, spodobał mi się,

może również dlatego, że dawno nie czytałam dziecięcej poezji.

 

Plusem powyższego utworu jest również rąbek oryginalności,

wyczuwam w nim jakąś indywidualną cząstkę, coś innego od wierszy dla dzieci i satyr,

jakie do tej pory napotykałam na tym portalu.

 

Jedynie ostatni wers pierwszej strofy czytam sobie z wyrównaniem rymu: podnieść mógłby go do góry.

Z tym że na ogół doceniam i wolę rymy mniej dokładne, tutaj wyjątkowo odczułam inaczej :)

Mam nadzieję, że jeśli jakiemuś dziecku ten wiersz przeczytasz, to nie będzie tak marudne jak ja :))

 

Pozdrawiam :)

 

2
evicca

evicca

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ślimaka nie mam póki co ;)

Ale pisz, o czym chcesz,  przecież możliwości jest multum,  nawet o tych samych zwierzętach. A ja chętnie przeczytam,  jak Ty ujmiesz temat.  Pozdrawiam Cię i dziękuję. 

Edytowane przez evicca (wyświetl historię edycji)
8fun

8fun

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

„Podnieść mógłby go do góry"- Pleonazm. Podnieść — Ruch ten zawsze jest skierowany w górę. Prawidłowo jest „Podnieść mógłby” Moim zdaniem, pisząc dla dzieci powinniśmy, zwracać uwagę na tego typu błędy by dzieci ich nie powielały. Co do treści dopisałbym, że słonie naturalnie zamieszkują też Azję. Poza tym wiersz dobry. Pozdrawiam

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
2
evicca

evicca

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W sumie racja. Pleonazmy należy poprawiać. Ale nie uważam, żeby było konieczne zaznaczać w wierszu, że słonie żyją też w Azji, bo przecież nie napisałam, że żyją TYLKO w Afryce, a zawsze po przeczytaniu wiersza można dziecku wspomnieć , jeśli będzie zainteresowane. Dzięki za rady. Pozdrawiam. 

1
Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ok, nie ma problemu,

zgadzam się co do pleonazmu, nie wiem dlaczego nie zwróciłam na to uwagi.

 

Choć podtrzymuję, że można się zastanowić nad innym rodzajem wyrównania,

ale tu już oddaję Ci wyłączną inicjatywę, bo nie mam pomysłu i wiersz nie jest mój :)

 

Pozdrawiam również :)

 

 

1
Roklin

Roklin

Opublikowano
Opublikowano

Mnie też się podoba. Ładny wiersz dla naszych milusińskich :)

Jakiś czas temu, przy robieniu porządków w altance, znalazłem starego, różowego słonia-pozytywkę mojej siostry - wciąż działa! 

Stąd słonie darzę niezmienną sympatią. Twojego również :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kamil Olszówka
      Mój styl

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Kiedyś wieczorem od niechcenia, Gdy przeleciałem pilotem po kanałach, Ujrzałem na ekranie plazmowego telewizora, Jak jakiś głupkowaty celebryta, Swoim nowym stylem się przechwalał… A z oczu jego biła pogarda, W pogardliwym uśmieszku wykrzywiły się usta, Gdy tak ochoczo nad ,,plebsem” się wywyższał...   Szpanując drogim ciuchem markowym, Jak to przeważnie celebryci, Także i ten nie stronił od pogardy, Od szaraczków czując się lepszym… Przeto myśląc niewiele, Dla celebryty zaraz ułożyłem ripostę I rymując od niechcenia wersy kolejne, W taki oto zakląłem ją wiersz:   ,,To mój styl jest najlepszy na świecie, Bo samemu takim oto jestem, Na przekór konwenansom wszelakim, Czerpię z życia pełnymi garściami. Dni codziennych przygody, W sny zaklinam prawem księżycowych nocy, By piękna ich zazdrościły mi nawet gwiazdy, Na firmamencie świata uwięzione na wieki...   Mój styl jest najlepszy na świecie, Choć gołym okiem go nie dostrzeżecie, Utkany z bezcennych z całego życia wspomnień Niewidzialny noszę swój sweter… Jednym ruchem znoszonej czapki, Zgarniam z nocnego nieba całe gwiazdozbiory, By niczym cukru kryształkami, Grzane piwo wieczorem nimi posłodzić…   Mój styl jest najlepszy na świecie! A niezaprzeczalnym tego dowodem Że kruczoczarną noszę swą bluzę, Od kuzyna gwiazdkowy prezent… A stare przetarte spodnie, Za wygraną na loterii niegdyś kupione, Miłym dla mnie są przypomnieniem Tamtej bezcennej chwili ulotnej…   To mój styl jest najlepszy na świecie… Bo niby dlaczego nie??? Kto zabroni mi tak myśleć, Tego będę miał gdzieś! Zaraz też wyłączyłem telewizor, A z dumą spojrzawszy w lustro, Sięgnąłem po stare wysłużone pióro, By podzielić się z Wami tą myślą…"
    • degatoja
      Jesienny taniec

      Przez degatoja · Opublikowano

      Gdy za oknem pada deszcz, piszę wiersze o zapachu jesieni. Życie znów prosi do tańca, a ja wciąż nie umiem tańczyć. W tłumie tamtych ludzi zawsze czułem się jak Stańczyk. Dlatego teraz — ja i goździkowa kawa. Uwielbiam ten klimat goryczy. Nie muszę być miły, siadam spokojnie i spuszczam demony ze smyczy. Zawsze lubiłem ten półmrok. Wiosna rodzi kwiaty, a ja czekam, aż umrą.
    • Michał Czachorowski
      „Tak samo”

      Przez Michał Czachorowski · Opublikowano

      10/10/2025 „Tak samo”   Czasami przychodzi znienacka, w zwykły, nużący wieczór. Tak! Zrobię to — odważę się. Idę, jestem, chodzę, mówię, poznaję. Raz czuję zachwyt, częściej przychodzi znużenie. Serce rozpalone lawą fizyczności, ciśnieniem ogromnym, próbującym wydostać się na powierzchnię po latach uśpienia. I nagle przychodzi chwila, która mówi: błędne koło. Przecież tym razem miało być inaczej. Było inaczej, a skończyło się tak samo.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • _Maryanne_
      Niezgody

      Przez _Maryanne_ · Opublikowano

      Kto wie, czy winni                       są, czy niewinni;                      t a m /c i  nadają                      na innej linii...                        Ja zaś odbieram                      na  własnej  fali,                      więc myślą żeśmy                      się nie spotkali.                                   ***                         (Jakąż ma  o w a                       minę zawziętą...                       Nie, ja nie jestem                       owej k l i e n t k ą)            
    • Corleone 11
      Spowiedź

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Berenika97    Jak w rzeczywistym życiu: czasem tym, czego potrzeba, aby "(...).Wszystko poszło świetnie (...), jest <<(...) "Stuprocentowy, najprawdziwszy, autentyczny grzech" (...)>> . Przy założeniu, że przy Osobowym Wszechświecie, mieszczącym w Sobie dobro i zło, grzech jako taki w ogóle istnieje.     Dobrze napisane opowiadanie, które  przeczytałem z zaciekawieniem. Serdeczne pozdrowienia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...