Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wierzyć czy nie wierzyć, oto jest pytanie!

evicca

Przez evicca
w Proza - opowiadania i nie tylko

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 60
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Popularne dni

Top użytkownicy w tym temacie

Popularne dni

Popularne posty

evicca
evicca

Jeśli śmierć nie jest początkiem, ale końcem wszystkiego, czy życie ma sens?    Czy wierzyć, lecz się może rozczarować?  Czy wątpić i mieć miłą niespodziankę, że Bóg jednak istnieje? 

Don_Kebabbo
Don_Kebabbo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Nie no, to to już wypłynięcie na szerokie ;)

WarszawiAnka
WarszawiAnka

Piękna wypowiedź - i zgadzam się. Wierząc - nic nie tracimy. Nie wierząc - ryzykujemy utratę wieczności. Zresztą, jak stwierdził pewien religioznawca, człowiek jest z natury istotą wierzącą.

Opublikowane grafiki

8fun

8fun

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Panie JanQ, jakie inne zmiany zauważyłeś? Np. że są bardziej rozsądni, już nie tak odważni. Nie zaryzykują tym, co jest im znane, na rzecz nieznanego, wygodę na rzecz niewygody. Już się ustatkowali w pięknej niewoli, zamknęli w wiezieniu pewności, dogmat też daje pewność. 

np. Co daje zbiorowe darcie mordy na meczu? Poczucie jedności w wierze, że moja drużyna wygra. 

"Wiara – nadawanie dużego prawdopodobieństwa prawdziwości twierdzenia w warunkach braku wystarczającej wiedzy" wiki

 

 

1
8fun

8fun

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oczywiście zawsze należy zawrzeć intercyzę jeszcze przed zawarciem małżeństwa, bo może się okazać, że jest inaczej niż wierzyliśmy, tak na wszelki wypadek. Prawdziwa miłość tylko z intercyzą :)))

 

- A ty, dlaczego wierzyłeś?

- Tak na wszelki wypadek, bo może jednak jesteś.

- Bardzo mi się podoba twoja wiara, jest taka głęboka i czysta, witamy.

 

- A ty, dlaczego nie grzeszyłeś?

- Bałem się bardzo piekła, gdyby nie strach mordowałbym i gwałcił.

- Bardzo mi się podoba twoja wiara, jest taka głęboka i czysta, witamy.

 

- A ty, dlaczego nie grzeszyłeś? 

- Taka moja natura, nie krzywdzę innych.

- Ale nie wierzyłeś?

- Nie. Ja po prostu potrafię sam odróżnić zło od dobra, ja to czuje. 

- To za mało, przykro mi idziesz do piekła, nie wierzyłeś w Boga. ;)

 

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
1
jan_komułzykant

jan_komułzykant

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zmiany dotyczą głównie za-mia-ny rozsądnego (jak dotąd) myślenia, na myślenie tzw. stadne, a często wręcz nienawistne, jakby spowodowane czyimś niezaprzeczalnym wpływem. Ot choćby Jurek Owsiak, stos usypany - powód? Za mało czasu i papieru, ale to i tak nic konkretnego. Nie, bo... no nie i już. Trochę w to nie wierzę do końca, bo za długo się znamy i ciągle rozumiemy bez słów, pamiętam też serduszka poprzyklejane również do icg ubrań, więc wystarczy przez chwilę na siebie popatrzeć i na moment wracamy do normalności i tamtej świadomości, już jednak nie ma tematu, albo jest jego zmiana. U tych, których znam mniej, problem polega głównie na tzw. myśleniu jednokanałowym, bezrefleksyjnie przyjmującym wszystko, co powiedział w kolejności:

- Tadeusz R. Wam/ ksiądz/ prezes. ;))

Do tego dochodzą gazety, strony internetowe, ogólnie mówiąc - media tzw. ukierunkowane. Na moje sugestie, że to jest błąd i samoograniczanie się (wiadomo im więcej czytasz, oglądasz , słuchasz, ble, ble).

8fun - to zbyt obszerny temat, nie da się wszystkiego tu powiedzieć i nawet nie wiem, czy warto. Wolną wolę ma każdy, nie każdy chce, lubi, albo umie z niej korzystać. Taka wola nic nie zrobisz :)

 

 

1
evicca

evicca

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po prostu @WarszawiAnka, jako osoba bardzo kulturalna dziękuje za każdy sympatyczny gest pod swoim adresem, jak np.  polubienie Jej wiersza czy postu,  w którym zabrała głos (jeśli można tak ująć pisanie)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez evicca (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Poezja to życie
      Ukojenie

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Ukojenie    Westchnienie    Marzenie    Zostało w nas  Przez tyle lat    Uśpione  Jak dziecko dręczone    W świecie  Który nie wie    Co to litość...
    • Dekaos Dondi
      Konwalia

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka–Dzięki:)–No tego akurat nie wiedziałem, ale tu to tylko, metaforycznie występuje:) Pozdrawiam:)
    • Dekaos Dondi
      Przezroczystość Urodzin

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      @Annna2–Dzięki–Takie  życzenia zawsze→się→przydadzą. Szczególnie, że jeszcze dalej:) Pozdrawiam:)
    • Alicja_Wysocka
      pogaduszki przy kominku

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Rafael Marius @Wiesław J.K.Dziękuję panowie za odwiedziny :)   @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, jaki Lisek Chytrusek - :)   @Nata_KrukDziękuję Nato,  poecie wolno więcej. dziękuję :) @Natuskaa,  :)
    • Dekaos Dondi
      Retrospekcja

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      No cóż. Teraz po latach, kiedy na spokojnie wspominam te pamiętne wydarzenie i w jaki sposób wyszłam z tego cało, to aż trudno uwierzyć, że taki zdawać by się mogło, nieważny incydent, zdecydował o tym, że gdy spadłam na dno, potrafiłam się odbić, wrócić do krawędzi przepaści, podźwignąć ciężar i wyjść na płaskowyż. A co najbardziej istotne, już na solidniejszych zasadach, bardziej wzmocniona i pełna wiary we własne siły, które często omijałam szerokim łukiem.   Rozumiem, że nie wszystko w życiu, idzie jak po maśle. A jeśli nawet, to prawdopodobieństwo, poślizgów i upadków, może być – chociaż nie musi – nader częste i cholernie dołujące. W moim życiu jakoś musiało. Pocieszało mnie to, że inni też nie mają łatwo i lekko, tylko gorzej i trudniej, a niektórzy, są jeszcze bardziej potrzaskani i zapętleni, ode mnie, co dawało pewną dozę satysfakcji.   Paradoksalnie, szczęście innych, także potrafiło podbudować i dać mi cholernie dużo frajdy. Szczególnie w sytuacjach, kiedy na swój pokrętny sposób, próbowałam się do tego przyczyniać. Pomagać kreować szczęśliwe chwile. Chociaż coraz częściej, z odwrotnym skutkiem, niż oczekiwany. Co mnie niestety często zniechęcało, do dalszych tego typu działań.   Tak czy inaczej, zapominałam wtedy chociaż na chwilę, o własnych problemach, zapakowanych w blizny. Wypalały niekiedy mózg, ze wszelkich pozytywów. Mimo wszystko, często starałam się dziękować opatrzności, że tak naprawdę, jeszcze nie jestem na straconej pozycji. Nie dusiłam w sobie pretensji do całego świata i zawiści, że są inni, którym się wszystko układa.   Chociaż… czy ja wiem? Zdarzały się przecież wyjątki, kiedy było zupełnie odwrotnie i ponownie musiałam kupować obiekty codziennego użytku, doszczętnie przeze mnie rozbite, spotęgowaną frustracją, zniechęceniem i zwykłą ludzką słabością. Bywało też, że wychylałam się przez okno i błogosławiłam świat, środkowym palcem.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...