Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szał seksu

Marek.zak1
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Julianowi Tuwimowi i jego genialnej Lokomotywie. 

 

 

Najpierw powoli, po gładkiej jej skórze,

głaskanie, muskanie, na dole, na górze.

Ustami po twarzy, po włosach, po szyi,

leciutko, cichutko jak odgłos motyli.

 

Potem bo biuście, ramionach i brzuchu,

gdy leży i pręży się niemal w bezruchu.

Wciąż delikatnie, tak bardzo powoli,

bo czas przecież żadnej nie gra już roli.

 

A potem szybciej krew w ciele ich krąży,

szybciej i szybciej. Na pewno więc zdąży.

Ciała stykają się całkiem niedbale,

lecz nie przypadkiem są razem już stale.

  

Wreszcie złączeni. Ruchy gwałtowne

są coraz szybsze. Całkiem stosowne

do rosnącego wciąż podniecenia

i połączenia znowu pragnienia.

 

I szybciej i szybciej i czemu tak gna.

Dwa ciała splecione, tak dziwna to gra.

Są razem ze sobą i wciąż się kotłują,

stykają i głaszczą, namiętnie całują,

 

a ruchy przedziwne podobne wzajemnie,

ja nigdy bez ciebie, ty nigdy beze mnie.

Szaleństwo stykania, dotyku nirwana,

miłości bezkresem zupełnie porwana.

  

I nagle, jak wulkan zapłonął na szczycie

oboje są razem w zupełnym niebycie.

Coś nagle błysnęło, a oni złączeni

kotłują się nadal, jak dzicy, szaleni.

 

I po co i dokąd i dokąd ich gna,

dwa ciała złączone, ta wspólna ich gra.

Oboje są razem we wspólnym zachwycie,

złączeni w miłości, silniejszej niż życie.

 

I nagle oboje zastygli w niemocy,

jak gdyby czekali wzajemnej pomocy.

Bo wszystko się stało. Odwieczne marzenie

i boskiej miłości szaleńcze spełnienie.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)
12
Annie

Annie

Opublikowano
Opublikowano

I choćby przyszło tysiąc atletów

i każdy zjadłby tysiąc kotletów

i każdy nie wiem jak się wytężał

to nie rozdzielą

- taki to splot ciał.:)

Sorry, ale nie mogłam się powstrzymać :)

Pozdrawiam

2
Marlett

Marlett

Opublikowano
Opublikowano

Najpierw - powoli - jak żółw – ociężale, 
Ruszyła - maszyna - po szynach - ospale, 
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem, 
I kręci się, kręci się koło za kołem, 
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej, 
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi, 
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost! 
Po torze, po torze, po torze, przez most, 
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las, ....

1
beta_b

beta_b

Opublikowano
Opublikowano

Fajny t/s/eks/t bez nabożeństwa.

 

Skróciłabym w drugiej części o kilka wersów (po szczycie jeszcze się akcja kręci a po co?) bo się robi przegadany. 

Ale pomysł jest zabawny. Pozdrawiam, bb

  • 4 miesiące temu...
Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Że też ja przegapiłem ten tekst

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Musiałem być wtedy w niebycie. Kapitalny pomysł. Gratulacje  

  • 1 miesiąc temu...
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@Marek.zak1 no super! Nic dodać - nic ująć. I nawet są nawiązania do klasyki ;).

Po takim wierszu faktycznie - cóż jeszcze można napisać, żeby się nie powtarzać? Podejście godne mistrza: raz, a dobrze!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy
×
×
  • Dodaj nową pozycję...