Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Niejednokrotnie słyszałam, że zło jest atrakcyjne, ale nie do końca się z tym zgadzam. Zło jest niewątpliwie przebojowe, głośne, natarczywe i aroganckie - dlatego na wielu wywiera silny wpływ. Zło szybko odsłania brzydką twarz i uderza w tego, który je wybrał. Ale jeśli ktoś już w zło zainwestował - brnie dalej...

 

Pozdrawiam

Opublikowano

"zło jest atrakcyjne"

Zasadniczo masz rację, ale złom jeszcze bardziej, zwłaszcza kiedy ukradną tory kolejowe. :D/:l

Tylko co ma to wspólnego z Sylvią Plath? No tak, pewnie dlatego, że sensacja. To znaczy, że sensacja jest złem?

Nie zawsze, bo to trochę jak z teorią względności.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Fakt, zmieniłam tytuł, bo przecież nie zawsze tak jest. Zło ma wiele twarzy :) Czasem bywa dosadne i bezpardonowe - i od razu wiadomo, o co chodzi.

Najgorszą wg mnie jego odmianą jest pozorne dobro, kiedy zło podszywa się pod dobro, udaje dobro - a potrafi być w tym mistrzowskie i dopiero po fakcie, czasem dłuższym a nawet długim czasie dochodzimy do tego, że to było zło. Na szczęście dla nas ludzi twardy podział na białe czarne ma rzadko miejsce, doznajemy też przecież "tylko" lekkich niepomyślności, przykrości etc. i wówczas dość łatwo dajemy radę :)

dzięki za uwagi i również pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak, chodziło mi o tzw. niezdrową sensację - że przylegamy nadmiernie to tego i owego ;) bo nagłe poruszenie w celu pomocy ma sens, ale zwykła ekscytacja emocjonalna bez sensownego działania - to już zbytek.

zdrówka też

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • W Częstochowie diabeł się chowie   Każdego swym bratem zowie   Tam każdy się z nim wita, z każdym jest pełna kiwta   Tam Gwiazda Jutrzenki świta   Bywają i nieposłuszni co przed jego krzyżem nie klękają i czarnego boga się nie lękają   O czarnych skrzydłach duch jego, twierdzi, że nie uczynił nic złego lecz nikt nie rozumie słów jego   Nosi nocami ornamenty jasne, bowiem świątynia Jego zawsze ciemna, a temperatura i wilgotność śródziemna,   Wiersze pisze o miłości, gdy fakty przypominają mdłości   Nie ma w Nim złości, Nie ma podłości,   Uśmiecha się na ulicy,  mówi o sakramentach z mównicy   Na ołtarzu jego martwe bestie lecz któż by tu chciał poruszać gorsze kwestie   On dosłownie i w przenośni  rozumie doskonale w szczęściu i radości żyje wspaniale   Kocha starszych Kocha dzieci, Bez min strasznych Zbiera śmieci   Dla dobra ogółu poświęca się codziennie wykonując czynności przyziemne   Z ambony mrocznej bowiem krzyczy i ryczy: "dajcie spokój pospólstwu, niech się ksiądz wybyczy, zmęczony on i zadręczony"   Jego słowa stoją, Jego uszy sterczą,   a myśl wędruje między gapiami   Co chwilę rodzi dusze nowe co chwila łamie sobie głowę "co z tymi barankami zrobię, chyba wezmę garść soli i połknę, poświęcę się twórczości"   ... bo to przecież pisze On, jak mówiłem - bez złości.   Bez zazdrości, bez miłości, w czystej niebiosom - ufności.  
    • już sierpień niestety spoziera zza rogu i jesień w promocji nam niesie ja nie dam się nabrać na takie numery przeczekam w kurorcie Las Palmas      
    • @piąteprzezdziesiąte dzięki również pozdrawiam  @Marek.zak1 jak każdy nałóg  Pozdrawiam również 
    • @Nela Myślę nad tym wierszem. Taką "córeczką" była kiedyś moja Mama. Jej ojciec po powrocie z wojny pił i traktował dzieci jak niewolników z przemocą włącznie. Jej matka odkąd moja Mama skończyła lat 9 traktowała córkę jak służącą w gospodarstwie rolnym ( np. ze złości spaliła jej lalkę, którą sama sobie uszyła), o posłaniu do szkoły nie było mowy. Jakie piętno do odcisnęło? Miałem najwspanialszą, mądrą życiowo, kochającą Mamę na świecie. Do końca swoich dni była dla mnie prawdziwym przyjacielem. zawsze cierpliwa, nigdy nie czyniła mi wyrzutów, nie miała pretensji. Tak wzrasta Człowiek, czego i tej dziewczynce z wiersza z całego serca życzę.
    • Ta kolei sakwa złota, to łza, w kasie lokat.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...