Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Okruchy szczęścia


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Evicco, będę szukała okruszków, ale jeszcze do tych skał. Wiesz fascynują mnie skały, mam taki wiersz nawet o nich, pozwól, ze przytoczę:

 

Skały

 

Żywioł twardej wieczności,

pozbawiony strun, a mówi,

pozbawiony źrenic, a widzi.

 

Dotykam lekko odbieram ciężar

smutku nieprzemijania walczącego 

z miliardami ziarenek tkwiących w kroplach

czasu. 

 

Które

 

drążą koryta rzek, osłabiają strukturę,

marzą o skończonej wieczności

nie dla nich.

 

Skały - moc natury.

 

Po co dążą do niebytu? (s) tworzone

z okruchów gwiazd.

 

Pozdrawiam serdecznie Justyna. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...