Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Samotna ławka nad jeziorem


Rekomendowane odpowiedzi

Samotna ławka nad jeziorem
stoi i czeka cała w szronie,
tylko śnieg biały usiadł na niej
płynący z nieba tuż wieczorem.

 

Stęskniona przystań wypatruje,
ktoś miał tu przyjść, lecz plany zmienił,
w oddali zimne kryształy cieni
łzy na jeziorze rozmazują.

 

Drzewa - posągi. Ach! Łabędzie,
co teraz z nami w grudniu będzie,
jak serca lodem skuł aksamit.

 

Do wiosny czekać - złud rozstaje,
dróg poplatanych, co się stanie?
To zima kroczy między nami.

 

29.12.2018r.

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie jest owa zima delikatna. 

 

Smutne frazy z łabędziami:

 

Choć jest:

 

Milusi, jednak tutaj zimny i bezwzględny. 

 

Tytułowa ławka jakoś sobie poradzi, bo choć:

 

To jednak odporna.       

 

Ładne obrazowanie w wierszu, Marysiu. Mimo iż, poczułam chłód - no fakt zima.    Życzę zatem ciepełka. Justyna. 

 

Melodia piękna. O miłości na tle zimnego krajobrazu. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...