Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

i dalej szukam

Andrzej_Wojnowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Andrzej_Wojnowski

Andrzej_Wojnowski

Opublikowano
Opublikowano

pamiętam tamtą noc

za oknem chmurne  niebo

ty   mówisz koniec już

 ja pytam  a dlaczego

wychodzę  kopiąc w drzwi

nie mogłem się powstrzymać

gdy zobaczyłem jak

wygląda nasza  miłość

 

szesnaście miałem lat

gdy pierwszy raz poczułem

kobiety słodki  smak

w hotelu  Pod Neptunem

od tego czasu  wiem

czym jest rozczarowanie

w kobieco męskiej grze

dalej  jestem przegrany

 

kolejny worek lat

i ciągle jest tak samo

ty mówisz koniec już

choć jeszcze nie jest rano

wychodzę kopiąc w drzwi

nie jestem załamany

i dalej szukam tej

co powie stój - kochany

5
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Andrzeju, patrzę na treść z przymrużeniem oka. Ogólnie, jest rytm w czytaniu całości, ale ostatni wers II- giej, zapisałabym..

przegrany jestem dalej.. to tylko sugestia. Podzielam zdanie i prawie słyszę całość przy dźwiękach gitary... :)

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      nachodzą

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @sam_i_swoiZgodzę się, ale czasami nie ujawniam swoich odczuć. :)  Dla mnie Twój wiersz jest jak zapis nocnego zmagania – koszmaru, który nie tylko straszy, ale też próbuje wedrzeć się do twojej świadomości i słów. Czuć tu walkę – między strachem a siłą. Zegar, którego wskazówka nie drgnie, tworzy obraz zawieszenia, jakby czas w koszmarze zatrzymał się. Jak zapis konfrontacji z czymś wewnętrznym i trudnym. To moja interpretacja - może płytka, ale jako czytelnik tak to odbieram. 
    • Berenika97
      Anegdotka szpiegowska

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Na odprawie szpiegów:   - Będziemy jeszcze w kontakcie! Pocieszał "kabel" swoją "wtyczkę".
    • sam_i_swoi
      nachodzą

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      @Berenika97 :) Oj nie tak, lubię określenie spryciarz! :) Od dawna, lub od dawien, bawiąc 'parałem' się sztuczkami słownymi. Nie wiem jak te sztuczki przystają do języków obcych, ale w naszym ojczystym języku to coś nienazwanego. Dostrzegasz tylko wierzchołek, a jest tam (hoho) i więcej :) Opowieść nie cała, ale wystarczająca, zgodzisz się ze mną? :)  
    • Berenika97
      Odbicie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena To mocny, mroczny tekst na granicy psychologicznego thrillera i tajemnicy kryminalnej. Niezwykła atmosfera dwuznaczności - nie wiadomo do końca, czy narrator jest świadkiem, ofiarą manipulacji, czy może sam staje się mordercą. Ta niepewność trzyma w napięciu. Grozę budują przedmioty - zardzewiały gwóźdź, ciepły młotek. I scena z córką i pytanie "czy to coś, co patrzy przez twoje oczy, też śni?" Budujesz niepokój i klimat narastającego lęku. Motyw snów, w których "śni się za niego" czy zapisków w dzienniku, których nie rozpoznaje - to niezwykły obraz psychologicznego rozpadu. To studium paranoi. Aż ciarki chodzą po skórze!  
    • Berenika97
      nachodzą

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @sam_i_swoi Świetnie wykorzystałeś  grę słów - sprytne! Rozbiłeś "koszmar" na "kosz mar" i ciekawie rozwinąłeś w całą opowieść.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...