Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

O rytmie w wierszu


Polman

Rekomendowane odpowiedzi

Najprostsze wyjaśnienie, jakie znalazłem w sieci:

...

RYTM - to powtarzanie pewnych elementów w stałych odstępach. Rytm wiersza mogą tworzyć:

 

-stała liczba sylab

-układ rymów

-podobne rozłożenie sylab akcentowanych w wersie

-powtórzenia

-refren.

Podstawowa jednostką rytmu w wierszu jest wers /linijka wiersza/

...

To wszystko można z łatwością znaleźć u wujka Gugla ...

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Już Ci pisałem nieco wyżej, że wszystko to można bez trudu znaleźć w Googlach - trzeba tylko odrobinę chęci. Mnie wystarczyło zaledwie kilkanaście sekund, aby odszukać następne wskazówki - tym razem z przykładami. Podaję link adresowy, bo przecież całości tutaj nie będę wklejał. Wejdź tam i sobie poczytaj - skopiuj - zapisz gdzieś w notatniku ... Oto link:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Komuś, kto chce poznać tajniki wiersza od podstaw, Twoje fachowe określenia typu "wersyfikacja" - "sylabiczne" a przy nich "sylabotoniczne" odbiorą jedynie chęć zgłębiania tematu. Piszę to z doświadczenia z całkowicie innym gatunkiem twórczości, jakim jest poradnik o CB radiach, który jakiś czas prowadziłem. Nadal istnieje w sieci pod adresem: 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

- i tam w słowie wstępnym zaznaczyłem, że ... sam poczytaj, jeśli masz ochotę 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zgadza się, lecz jeśli ja w swoim poradniku o CB radiach zacząłbym szastać nazwami podzespołów elektronicznych - a inni tak robią - to by mnie po prostu wyśmiano ... Jeszcze raz namawiam zaglądnij pod wskazany adres - wystarczy tam przeczytać kilka pierwszych zdań (pisanych wiele lat temu), aby zrozumieć, o co mi się rozchodzi.

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

A skąd wzięła się moja refleksja nad rytmem.

Kilka dni temu pomyślałem, by odrobinę zmienić tekst piosenki Voo Voo.

I wtedy poczułem potęgę rytmu i jak niewiele o tym wiem.

 

Może to, co teraz napiszę jest naiwne. Mam taki pomysł.

Aby zmierzyć się z rytmem, spróbuj zastąpić te słowa Szymborskiej swoimi

(jest to przykład wiersza sylabotonicznego):

 

Żaden dzień się nie powtórzy, 
nie ma dwóch podobnych nocy, 
dwóch tych samych pocałunków, 
dwóch jednakich spojrzeń w oczy. 

Wczoraj, kiedy twoje imię 
ktoś wymówił przy mnie głośno, 
tak mi było, jakby róża 
przez otwarte wpadła okno. 

 

Dla ułatwienia piosenka Łucji Prus:

 

 

 

Możesz się pochwalić swoim tekstem :-)

Było łatwo?

 

 

Edytowane przez Polman (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To jest ten sam  wiersz w dwu wersjach.

"wiara_2" to nowa wersja wiersza wcześniej publikowanego  "wiara".

"wiara_2" jest napisana 8-zgłoskowcem ze średniówką po sylabie 4 (celem poprawy rytmu).

 

Czy to było warte zachodu?

 

Wiara_2 

Zdarzyło się dnia tamtego

że idąc do domu swego

umęczony już tak bardzo

żarem wielkim dnia letniego

 

spotkałem tu oto Pana

ledwo będąc krok od celu

którego co dnia widuję

gdy nam sprząta na osiedlu

 

nieomal  tej samej chwili

u uchylonych drzwi  bloku

stanęła nasza sąsiadka

co niosła wór śmieci w ręku

 

gdy sąsiadka przy nim była

wtedy tak do niej powiedział:

 „do wózka to Pani mi da

  ja idę  do kontenera”

 

sąsiadka tych to jego słów

jak myślę nie usłyszała

i tak idąc własną drogą

sama worek wynieść chciała

 

Pan tym nieco zaskoczony

rękami do niej zamachał

zrobił też ku niej pół kroku

i pomocy swej poniechał

 

 

osłupiały wtedy stanąłem

ja Polak, co mu zlecono

by normę homo pawłowicz

w nim zaintrodukowano

 

ale jutro już, już z rana

gdy już minie osłupienie

znajdę  Pana na  ulicy

z podzięką za ocalenie

 

bo powróciła do mnie wiara

że ktoś we mnie ujrzy brata

że może być jedna prawda

że nas już nie dzieli  krata

 

moje prośby też przekażę

by Pan lekcję tą powtórzył

marszałkom dla prezydenta

a też wózka nam użyczył

 

byśmy na nim tych powieźli

tam gdzie dla nich słuszne miejsce

tych wszystkich, którzy nam wiarę

tą okrutnie odbierali

 

wiara 

dnia pewnego wracając

z działki do domu swojego,

byłem bardzo umęczony

żarem dnia letniego

 

spotkałem wtenczas Pana,

ledwo kroków kilka od celu,

sprzątającego, jak dnia każdego,

ulicę na słupskim osiedlu

 

w tejże samej minucie,

w drzwiach naszego bloku,

zobaczyłem z góry sąsiadkę,

trzymała ona worek w ręku

 

gdy szła tuż obok niego,

on do niej to powiedział:

„Pani  położy śmieci w wózku,

ja odwiozę je do kontenera”

 

sąsiadka owych słów,

ja myślę, nie dosłyszała,

bo dalej swoją drogą

z workiem maszerowała

 

Pan zaskoczony nieco,

ręką ku niej machnął

a potem zrobił ku niej pół kroku,

nim pomocy zaniechał

 

stanąłem wtedy osłupiały,

ja Polak, który dnia każdego

Polską Normą homo pawłowicz

jestem introdukowany

 

ale już jutro, już z rana,

gdy minie moje osłupienie,

odnajdę  Pana na mojej ulicy

by podziękować mu za ocalenie

 

bo powróciła do mnie wiara,

że ktoś spojrzy na mnie jak na brata,

że prawdy mogą być jednakie,

że nas nie dzieli nienawiści krata

 

te moje prośby też przekażę,

by Pan lekcję tą powtórzył

panom marszałkom i dla prezydenta

a wózka swego kiedyś nam użyczył

 

byśmy na nim tych powieźli,

tam gdzie dla nich słuszne miejsce

tych wszystkich , którzy kiedyś

nam wiarę tą okrutnie odbierali

 

 

Edytowane przez Polman (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Możesz pisać trzynastozgłoskowcem, dziewięciozgłoskowcem, jeszcze inaczej, jak tam sobie chcesz. Chodziło przecież tylko o nauczenie się tego jak pisać rytmicznie. Możesz pisać naprzemiennie.

Jeden wers ósemką, następny piątką itd.

Rytm wiersza podobny jest trochę do tańca. Można się gibać w tańcu 1/1, a można wymyślać kroki i powtarzać w określonych układach i sekwencjach. Zauważyłeś już, że do niektórych tekstów można dopisać nuty.

Najprościej napisać nowy tekst do jakiejś  łatwej, Tobie dobrze znanej piosenki. Ten nowy napisany przez Ciebie tekst będzie rytmicznym wierszem. Np.

 

Gdzie strumyk płynie z wolna, 7

rozsiewa zioła maj 6

Stokrotka rosła polna 7

a nad nią szumiał gaj 6

 

Można to samo  zapisać w innej wersyfikacji,

a rytm i tak się nie zmieni.

 

Gdy strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj

Stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj.

Wtem harcerz idzie z wolna, stokrotko witam cię

twój urok mnie zachwyca, czy chcesz być mą czy nie?

 

Teraz jest trzynastozgłoskowcem. Rytmu pilnuje średniówka.

Ufff... inaczej już nie potrafię, sorry :(

 

 

 

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • mięknę przy róży i wisterii  jestem z ich zaletami piękna delikatna  w wymarzonym ogrodzie  rozpoznaję wydeptane ścieżki śmielej zanurzona bardziej bliska ciebie lata z tymiankiem i oliwką      
    • gdzie  bym nie był po jakimś czasie coś mnie woła bym wrócił do swego domu   to wołanie mnie cieszy jest jak lekarstwo które przypomina że w domu najlepiej   gdzie bym nie był  w lesie na łące w sadzie cieszył się ich pięknem czuje że dom czeka   bo w nim mam swoje ale swój fotel  kominek przy którym wspominam o tym co było   gdzie bym nie był wracam do domu tu moje gwiazdy i niebo gdzie moje szumi drzewo   tak tak moi drodzy wszędzie jest fajnie ale koło domu nadzieja czeka   gdzie bym  nie był  zawsze myślami jestem bliżej swojego domu on moim spełnieniem    
    • łatwo tak zmienić twarz   jednym cięciem wyostrzyć zdjęcie   wysiłku nie trzeba by dotknąć nieba   taki to czas drzazga siedzi w nas    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak to zwykle bywa, nie za bardzo rozumiem, co usiłujesz powiedzieć. Cieszę się, że jest Ci miło. Mnie tym bardziej!
    • – „ Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: « Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi ». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: « Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: 'Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła'. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.” Ewangelia według św. Łukasza, rozdział 15, wersy 1-7. –   Pasterz szczęśliwy przez cytat, Gdy wzrokiem nie jego pytam. – „ Tak, tak, wierz w to koniecznie! ” Rzekł lis niesiony bezpiecznie, W kożuch owczy przebrany. – A pan znów, jak wciąż zbłąkany? – „ Lubię jak noszą na rękach,      I gdy za mą łzę wyżerka! ”   A może ten cały Jezus by się na to jednak nie nabrał? Bo to trochę jak z różnicą między przypadkowym złamaniem a wrodzoną łamliwością kości, – co innego wyciągnąć z chaszczy owieczkę, która raz czy dwa się zabłąkała, a co innego nieustannie ratować „owieczkę”, która obsesyjnie się zabłąkuje, w przebiegu „choroby zabłąkaniowej”. Zauważyliście, że Jezus nie nosił na rękach starych lisów?   Uwaga: Grafiką „Jezus niosący lisa w owczej skórze” ilustrował (pod moje dyktando) EjAj, a konkretnie program „Imagine”.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...