Powrót donikąd

[Patryk Robacha]

Widmowy zawisł sierp srebrzysty,

samotnych istot sputnik niemy.

I słyszę kół jedynie stuk

i smutny czuję szyby chłód.

 

Migocze mrok cienistych plam

pejzażu, który biegnie w dal.

I w okno patrzę zgasłym wzrokiem

jedynym pamięć lżąc wspomnieniem. 

 

(jamb czterostopowy z hiperkataleksą)

Edytowane 14 Listopada 2018 przez Patryk Robacha (wyświetl historię edycji)

[Maria_M]

Ładnie. Tylko źeby było jeszcze w rytmie, to Moźe tak:

 

Widmowy zawisł sierp srebrzysty,

samotnych istot sputnik niemy

i kół jedynie słyszę stukot

i chłodnej szyby blask przyjemny.

Albo

i smutek czuję dość przyjemny/ przyziemny, podniebny

:))

Edytowane 14 Listopada 2018 przez Maria_M (wyświetl historię edycji)

[Patryk Robacha]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

a sama reguła jambu nie nadaje mu rytmu? :-)

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ok. W takim razie poczytam o jambie, bo nic o nim nie wiem, ale wstyd. 

A że mam hopla na punkcie rytmu, to wszystko rytmizuję. Rytm to harmonia, harmonia to zgoda z otaczającym światem/ oczywiście jak w moim rozumieniu.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - ładnie zabawiłeś się srebrzystym i  szybą.

Twierdze że to udana mini.

                                                                                                     Pozd.

[Patryk Robacha]

dziękuję, dodałem drugą strofę. 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tu Pl jest smutny, czy chłód szyby? Bardzo ciekawy wers.    Pozdrawiam Patryku. Justyna.