Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Obolała pamięć

Koziorowska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Koziorowska

Koziorowska

Opublikowano
Opublikowano

OBOLAŁA PAMIĘĆ

 


Wróciłam z wycieczki na strych
z naręczem lepszych dni
i grubą księgą pod pachą.
Wolumin przypominał muzealny okaz,
był kolekcją dawnych czasów.
Zwróciwszy przeziębione serce ku palenisku,
a duszę porzuciwszy gdzieś w korytarzu,
rozsiadłam się wśród przeszłości.
Otworzyłam album na początku życia,
kiedy wszystko było czarne bądź białe –
ze zdjęcia śmiała się dziewczynka
o mojej twarzy
i krzywych nogach.
Potem nadeszła pora na rodziców
i resztę rodziny…
Kurz kleił się do myśli,
pamięć rozbolała na dobre.
Spęczniała łza spadła z łoskotem
na najstarsze wspomnienie,
kiedy mnie jeszcze nie było.
Babciu, dziadku, mamo, tato – gdzie jesteście,
skoro widzę Was przed sobą
całych, zdrowych i całkiem szczęśliwych?
Rozumiem, to tylko zdjęcie…
Zatrzaskuję klaser dawnych sekund,
nagle ktoś puka…
Biegnę otworzyć…
O, przyszłości, jesteś wreszcie!
Przepraszam, ale zebrało mi się na wspomnienia…
Wybaczysz mi? Nie gniewaj się,
mam już tylko ciebie.

6
Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

Przeczytałam z zainteresowaniem, wciągnęła mnie narracja. 

Niestety, wszyscy mamy tylko przyszłość, dlatego teraźniejszość naleźy cenić, a do przeszłości od czasu do czasu wracać, chociaźby poprzez zdjęcia. 

Pozdrawiam:) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • FaLcorN
      w narzeczu słów niewypowiedzianych

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Psuje konsystencję, rozplata ręce zwrotek.
    • Berenika97
      Deklinacja

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2Bardzo dziękuję! Rozumiem Cię! :)  @infeliaBardzo dziękuję! A co na to inni domownicy? :))  @violettaBardzo dziękuję!  Być może. :) 
    • Nefretete
      Villanella baśniowa

      Przez Nefretete · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        A1: początek, » o ą e « trzy jądra sylabiczne b: szczerze, » e e « A2: oknem. » o  e « — Uważam ,że warto dodać 'noc oknem', bo mamy wtedy pełny rym asonansowy » o o e « a: przynoszę, » y o ę « masz trzy jądra sylabiczne b : wiem, że »ie e « A1:  początek, » o ą e « masz trzy jądra sylabiczne —  masz częściowy asonans a; gorące, » o  ą e « trzy jądra sylabiczne b:  lśnienie, » ie ie « A2: oknem. » o  e « dwa jądra sylabiczne — rym częściowo  asonansowy a: połączę; » o ą e « trzy jądra sylabiczne b: będę » ę  ę « A1: początek, » o ą e « —  rymy asonansowe   a: dłonie » o  ie « Dwa jądra sylabiczne b:  serce; » e  e « A2: oknem. » o  e « to samo tu — rymy asonansowe a: spokojnie, » o o e « trzy jądra sylabiczne b: lękiem. » ę  ie « A1: początek, » o ą e « trzy jądra sylabiczne A2: oknem. » o  e « dwa jądra sylabiczne   ___________________________________________________________   Vilanella jest, ok! Rymy mogą być mieszane i wcale nie muszą być jednakowe, jednak dla poprawy samej estetyki warto zdecydować, jakie rymy powinny być : rymy 'b'  w  tej formie są ok, natomiast rymy A1 A2 a — rymy asonansowe i  częściowo asonansowe.   Pozdrawiam
    • Gosława
      kołyszkowa snuja z cyklu PoPlonie

      Przez Gosława · Opublikowano

      córuś dajże Bóg niej byś dożyła dwóch pacierzów tak rzekła matka która niezdarnie zezuwała chodaki i szła po klepisku niczem ten pański wyrobek szybiny ino ino z razu patrzeć jak wymłóci wiater oszklone fronty powyrywa mech poutykany w szczelinach a krowie łajno misternie upstrzone w poły dech wytarmoci pierutnie zimno wziarło się we światy szarpiąc olsze pokurczone gniąc świerki oropiałe płaczące żywicą tam hen w topieli chmur lękliwym skrzekiem umyknęło ptactwo kolebała bym ja cię kolebała kaj ten wietrzyk do cna świerujący a ty ino dziecino zlękniona nie zamykaj mi łocków modrących piastowała ja bym cię córuchno po społu z tym chmurzyskiem i borem szumiawym wymościła z pierzucha posłanko byle byś mi do cna nie zamrzała    
    • hehehehe
      Jeno z suszonej

      Przez hehehehe · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A "Danger, auto!" Tuareg nada

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...