Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kartka z kalendarza

Maria_M

Przez Maria_M
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

Budzik dzwoni, wstaję, nie śpieszę się dzisiaj,
piję małą czarną, wiersz się do mnie przysiadł.
Taki mały grzeszek, czarna bez śniadania
spodnie czy sukienka, co nałożyć z rana?

 

Tablet, telefony do torebki wrzucam,
tu buty, tam grzebień, ale gdzie są klucze?
Torba na zakupy, gołąbki dla syna
żeby nie zapomnieć, kot mi przypomina.

 

W  srebrniutką enginę naciskam codziennie,
a muzyka z radia jazdę uprzyjemnia,
RMF podaje, że Zbyszek z Bydgoszczy
wygrał ładną sumkę, zaprasza nas w gości.

 

Nim sprawy załatwię, dobiega piętnasta,
loguję, zaglądam, co dzieje się w postach?
Dziesięć powiadomień mam nieprzeczytanych,
od @iwonaroma i dwóch nowych panów.

 

Szybko odpowiadam, piszę komentarze,
czasem zjem literę, bo z myślami łażę,
tu i tam jak żaba skaczę po kałużach,
nagle przyszedł pomysł, w strofy go zanurzam.

 

Jeszcze jedna kawa z koleżanką Krysią,
która mi się zwierza, jak ją kocha Zdzisio,
a synalek Jędruś wyjechał do Niemiec,
zacny z niego pracuś, cud, miód ach! Szaleniec.

 

Z takich opowieści wiersze nie powstają,
więc czym prędzej żegnam i kłaniam się gajom,
głębokie spojrzenia w zieleni zanurzę,
by ze szczęściem wrócić na własne podwórze. 

 

28.10.2018r.

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
4
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Lekko, tanecznie przeżyta codzienność zakończona dopełniającym szczęście spojrzeniem w znajdującą się zawsze tuż obok głębię. Dziękuje Ci, Mario, za tą taneczną lekkość, którą czytając poczułam i uśmiech na końcu. :) Pozdrawiam.

Luule

Luule

Opublikowano
Opublikowano

Sympatyczny ten wierszyk! Znacznie milszy od mojego 'oschłego' streszczenia dnia;)

Uśmiechnęłam się do kilku momentów, do tego wplecenia aktualności- Zbyszek z Bydgoszczy, powiadomienia. No i ta ostatnia zwrotka:D fajnie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Maciek.J
      Myśli zatrzymane

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      Dzięki Aniutko
    • Migrena
      coś tam

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Gosława piękna liryka pejzażowa z nutą straty. Cudownie napisane.
    • Jacek_Suchowicz
      Pies zdrajca

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • Migrena
      Ewangelia wakacyjnych Bogów

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)       @Berenika97 Bereniko. Jeżeli miałabyś kłopoty z zaśnięciem to ja..... Zrobiłbym sobie wianek z Twoich czerwonych róż, włożyłbym go sobie na głowę i siedząc przy Twoim łóżku nuciłbym Ci kołysanki, przygrywając na niewielkim bębenku który posiadam :)   Bardzo Bereniko dziękuję :)
    • Relsom
      Nasze niebo

      Przez Relsom · Opublikowano

      @Łukasz Jasiński @Łukasz JasińskiŁukaszu ,ufam , że  masz rację. Sylabotoniczność ? Trudno mi to wymówić . Jestem prostaczkom w śród osób którzy o poezji coś wiedzą i ją tworzą. Piszę, gdy wzbiorą uczucia .   Ważniejsza jest dla mnie treść niż forma. Cieszą mnie jednak konstruktywne podpowiedzi. Za które dziękuję. Za kilka godzin podzielę się z wami jeszcze jednym utworem który dzisiaj napisałem . Jestem ciekawy opinii. I tu chyba moja przygoda z tym portalem się skończy.    Dziękuję ;)    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...