Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Litania solarna

Czarek Płatak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Litania solarna

 

Słońce moje, słońce złote,
pogłaszcz mnie po głowie jeszcze
zanim się za tobą stęsknię,
chcę cię trochę wziąć na potem.

 

Słońce moje ogniopalce,
zatop mi je na dnie źrenic,
gdzie od zawsze mieszka księżyc,
co się syci twoim blaskiem.

 

Słońce moje słomogrzywe,
otul mnie w swych włosów kołnierz,
obwiedź w płomień jak w mandorlę,
może jakoś przetrwam zimę.

 

Słońce moje, pstrojesienne,
zanim spadną w ziemię liście,
nim kolory wszystkie wyssiesz,
część wlej we mnie na dni ciemne.

 

 

 

 

9
Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

dotknij żarem środka żrenic

 

Bardzo ładny, zapobiegliwy wiersz, rymy ABBA podobają mi się w tym układzie, wiem, że i tak nie zmienisz, ale usunęłabym ten wers z dwoma zaimkami jeden po drugim. Ciekawe określenia słońca stanowią główny trzon wiersza, określenia trącające neologizmami.

Pozdrawiam :)

WarszawiAnka

WarszawiAnka

Opublikowano
Opublikowano

Natychmiast przypomniała się "Missa Pagana": "Chwała tobie, słońce, odyńcu ty samotny..." Mimo kilku jednoznacznych teologicznych odniesień (mandorla), nie odbieram utworu jako pogańskiego kultu słońca. :))) Jest to raczej prośba, by upersonifikowane słońce nie opuszczało nas na długie zimowe miesiące... Dobrze to rozumiem...

 

Pozdrawiam

Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję. Przyrównanie tego tekstu do wymienionego przez Ciebie poematu odbieram jako zaszczyt. 

Rzeczywiście pisząc raczej nie skupiałem się na nasuwającym się w pierwszej chwili kulcie słońca, a na personifikacji i pobożnych życzeniach ujętych w formę zbliżoną do pieśni ludowej.

Pozdrawiam serdecznie :) 

1
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Litania dla słońca... Zaskakujesz miło nowymi pomysłami. Tutaj, dobór słownictwa sprawia, że chyba bardziej zacznę... ;)

dostrzegać dobro tej gwiazdy. Całość na tak, ale dwie ostatnie, to piękny 'prezent' dla Słońca.

Pozdrawiam.

Czarek Płatak

Czarek Płatak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W takim razie jest mi miło, że potrafię miło zaskoczyć pomysłem :))  

Czyli, że nie postrzegałaś wcześniej słońca zbyt dobrze? 

Możliwe, że w nie tak dalekiej przyszłości jego promienie staną się dla Ziemi i życia na niej złowrogie, ale za to należało by już obwiniać nie tyle samą gwiazdę, a nas ludzi, którzy swoją krótkowzrocznością doprowadzamy do tego, że temperatury z roku na rok rosną coraz bardziej. 

Pięknie dziękuję za wizytę :) 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • beta_b
      Spokój

      Przez beta_b · Opublikowano

      Jakże doceniam chwile spokoju, które mnie czasem łapią za gardło, bo dla mnie spokój jest wart zachodu, jakby wartościa był nieprzemijalną. Wzrusza mnie kiedy spokój dotyka łagodną dłonią ramienia duszy. Codzienność w niebie się wtedy mieni. Nic więcej nie chcę - pancerz się kruszy.   XxxxX     Spokój czasem dusi mnie ciszą, a wtedy wiem – warto żyć dla tego ciężaru.   Gdy dotyka ramienia duszy i codzienność mieni się jak szkło w słońcu, pancerz pęka  
    • violetta
      Córka marnotrawna.

      Przez violetta · Opublikowano

      Fajne jak duchy przeszłości. 
    • kropka kreska
      rozpuszczona

      Przez kropka kreska · Opublikowano

      widzisz te oczy i czytasz jak przydaje intuicja się nie myli - tak, to ona   wiesz dlaczego cię mdli i unosi - tak nie czułeś żadnej więc pożądasz   t e g o   języka   wchodzi w ciebie od nowa   oblepia rozpychając naskórek rośniesz i bez dotyku  gotowy   tęskniłeś   zwinnie  dobiera maskowanie sprawdza jak - przereagujesz (?)   lecz rozpoznasz zmętniałą aurę - skręca się i wycofuje   liczysz pętle i zapominasz o prostych   ***   ja? chyba umiałabym zważyć (mówią, że wszystko można     jeśli w imię miłości)   lecz kiedy powtarza bierz mnie wypalona z kiepem w dłoni od środka podeszła żółcią - odrzucam   współczucie   w źrenicach toczy się czysta przegrana kroku nie może zrobić w a r u j e   tam, gdzie wystarczą słowa wierzysz, że mogą być - doczekanym cudem   pod koniec drży krztusząc się płaczem   "jedyne co chciałam   ja...ciebie naprawdę"   przechodzi, a za nią echo domawia:   przez dni i noce na służbie   będziesz mi nieustannie i nawet chwili nie dojdziesz   *** tylko czy jeszcze rozumiesz?    
    • kropka kreska
      jesienna ostrzegajka

      Przez kropka kreska · Opublikowano

      @Bożena De-Tre do usług

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Annna2
      Boso

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski dziękuję

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...