Po ludzku

[Gość]

.

Każdą chwilkę spotkaną

wziąć w dłonie

 

odgadnąć

jej imię

 

i oddać ją

Tobie, bez żalu

 

iść dalej.

 

.

.

Edytowane 7 Października 2018 przez Gość
rozbicie tekstu na zwrotki (wyświetl historię edycji)

[Jemall]

Wiersz tak zacny a niewielki, że tytuł mu ciąży, ups, skojarzyło się z rodzić po ludzku ;)

 

[Gość]

Rodzić też :) Bo dotyczy wszystkiego, co należy do naszego życia. Wszystko przeżyć po ludzku, w specyficznie ludzki sposób, tak, jak człowiek to tylko potrafi. Trudno mi to prozą wyrazić. ;) Cieszę się, że zajrzałeś :)

[Jemall]

Cała przyjemność p mojej stronie

[Gość]

To mój wierszyk się spełnił :)

[Jemall]

Uważaj  w takim razie co piszesz,   bo może być tak jak ze  spełniającymi się życzeniami;)

[Gość]

Nawet nie wiesz, jak bardzo uważam! Gdy piszę wsłuchuję się bardzo w rzeczywistość, która próbuję wychwycić i zależy mi przede wszystkim na tym, żeby jej nie zniekształcić, a raczej wydobyć jej "naturę". Na ile mi się to udaje, to inna sprawa. Ale staram się, jak mogę. :)

[Gość]

@Joachim Burbank Dziękuję :) Cieszę się, że jeszcze ktoś go odkrył :)