To tylko krok

[Waldemar_Talar_Talar]

choć niby długa droga
między jedną a drugą
to ci którzy ją przeszli 
mówią że to tylko krok 

krok bardzo malutki
dzieli te tak oddalone
ale bardzo sobie bliskie
dwie rzeczywistości

którym ktoś na chrzcie 
nadał przepiękne imiona
nazywając je po prostu
dzieciństwem i starością

Edytowane 2 Października 2018 przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

[Deonix_]

O, interesujący wiersz,

zaskoczyła mnie pointa.

 

Na wstępie myślałam, że będzie o życiu i śmierci, czy też o tym,

co po niej.

 

Życie jest zawsze za krótkie, by się nim dostatecznie nacieszyć,

w tym cała jego cenność.

 

Osobiście też wykrywam drugie dno w tym tekście,

bo ... czy dziecko nie jest podobne pod pewnymi względami do starszego człowieka?

Mówi się, że na starość ludzie dziecinnieją, niekiedy znajdują czas na ponowne odkrywanie świata,

czasem są zagubieni i potrzebują pomocy innych, nierzadko stać ich też na (być może) pretensjonalną szczerość :)

Tak mi się to trochę odczytało :)

Więcej się nie rozpisuję :)

 

Pozdrawiam :)

 

Edytowane 2 Października 2018 przez Deonix_ (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Mnie starość kojarzy się z ciepłem przytulnym domem, gromadką wnuków i kilkoma paprociami na parapecie 

 

Tak sobie myślę że to już tuż tuż :-)

Podoba mi się wiersz 

[Czarek Płatak]

Dobre! Prawdziwe!

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam i dziękuje za tak głęboki komentarz - miło cię widzieć.

                                                                                                                   Udanego dużo życzę

Witam  -  każdy inaczej ją widzi - dziękuje za czytanie i komentarz.

                                                                                                                           Uśmiechu życzę.

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  no to  mnie cieszy to co napisałeś - dziękuje  i  pozdrawiam.

[karenka]

intrygujesz słowem i przesłaniem-myślę,że te dwa imiona mają mnóstwo ze sobą wspólnego/pozdrawiam*

[Gość]

Twój wiersz mówi dla mnie o "zataczaniu koła" z upływam czasu i życia, o zbliżeniu się pod koniec życia do źródła z którego się narodziliśmy... To delikatne zbliżanie się już teraz odczuwam. :) Pozdrawiam.