Jak żyć

[Gość]

.

Jak żyć

 

... gdy tęsknota już stała się domem

i boję się wyjść

na spotkanie

chwili

nieznanej

i bólu

własnej winy

że gdy wyjdę, to umknę

donikąd.

.

 

[Livvie]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Delikatny, lekki...widać, że szczery. 

[graf omam]

Ładne jak zawsze 

 

[Maria_M]

Ładnie, bardzo subtelnie podane osobiste wyznanie :)

 

Kiedyś tak napisałam:

 

Jak żyć

kiedy wokół

tylko mgła i niepokój 

a z chmur

nostalgia spływa

 

zachłysnę się powietrzem

i pędem hen na wietrze

wiecznością

aż pod niebo.

 

Pozdrawiam :)

 

 

Edytowane 2 Października 2018 przez MaksMara (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Duszku - nic tak nie boli jak tęsknota - udany wiersz pełen  prawdy.

                                                                                                                                     Miłego życzę

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ciesze się, że tak go odebrałaś, szczególnie, że jako szczery, bo powstał w momencie takiego właśnie odczuwania, o którym mówi. Dziękuję i pozdrawiam :)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pisząc "ładnie" o tym, co dla mnie trudne, odkrywam w tym jakieś małe swoiste piękno, czy dobro, przez co łatwiej mi to przyjąć i wytrzymać. Dziękuję za miłe słowa. :)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Takie często trudne chwile wejścia w głąb łagodzą i wyciszają moja naturę, i prawdopodobnie dlatego są zwykle subtelnymi wyznaniami. Twój wiersz z kolei jest bardziej dynamiczny i pokazuje Twój temperament w obchodzeniu się z życiem. Podoba mi się :) Cieszę się, że i mój Ci się spodobał. Dziękuję i pozdrawiam :)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak tęsknota boli i - potrafi w sobie uwięzić, zatrzymać życie...  Cieszę się, że mój wiersz Ci się spodobał i wyczułeś w nim prawdę :) Pozdrawiam.

[Marlett]

Wiersz trąca patosem :)

[Gość]

Dla Ciebie trąca, Marlett. Ale ja  nie czułam patosu pisząc go i nie szukam wyolbrzymienia własnych odczuć i przeżyć przez poezję, ale ich szczerego wyrażenia i zrozumienia. To przynosi mi ulgę.

[Gość]

@Deonix_ @beta_b @Joachim Burbank Dziekuję Wam bardzo i pozdrawiam miło :) :) :)

[graf omam]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tworzyć pisać tak by czuć...

To miałem na myśli pisząc ładnie. 

Dajesz odczuć emocje podmiotu lirycznego lek strach ... 

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Może dlatego, że piszę poddając się im, nie będąc przeciwko nim, a pozwalając im we mnie istnieć.., sama nie wiem.  Dziękuję Ci za wyjaśnienie - cieszy mnie.  :)

[Marlett]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli wiersze, a raczej ich pisanie są lekarstwem, to już się nie wtrącam, bo to sprawa osobista.

PozdrawiaM.

[WarszawiAnka]

A ja Peelkę rozumiem. Ale widzę też zmianę nastroju w stosunku do dotychczasowych miniaturek. To utwór kolejny - czy wcześniejszy?

 

Pozdrawiam

[iwonaroma]

Tak oryginalną formę stworzyłaś dla swoich wierszy... Zdanie utkane w wiersz :)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To utwór najświeższy, powstały w momencie "zejścia w dół", utraty siły i odwagi do dalszej drogi. W tym moim "nawracaniu się" posuwam się do przodu, ale nie jest to łatwe i czasem zatrzymuję się lub upadam. Ciesze się, że mnie rozumiesz, WarszawiAnko - dziekuję i pozdrawiam :)

 

Ładnie to ujęłaś i jednocześnie mi uświadomiłaś - cieszę się, dziękuję i pozdrawiam miło. :)

[Joachim Burbank]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Święte słowa!