Niezdecydowanie

[Himiko]

Tylko nie odchodź już więcej
Nie zostawiaj ze smutną miną
Tylko nie zrywaj mnie znowu
Jak w słońcu tulipana żywego
Nie oddaj mnie w końcu
Jak pięknej księgi czekającej za domem
Nie patrz znowu na momenty kiedy tonę
Nie wyławiaj mnie wtedy, podaniem brzytwy złocistej
Tylko bezpiecznie nie układaj do snu
Rano uciekając ze słońcem

Edytowane 22 Września 2018 przez Himiko (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Pięknie przedstawiona pokusa poddania się niewiernej, zdradliwej "miłości" i własna bezsilność w stosunku do niej - pomimo rozpoznania iluzji... Tylko dwa pierwsze wersy wydają mi się nie pasujące do reszty, bo zbyt "proste" i "zwykłe". Dlatego moja sugestia: może je w ogóle pominąć? Pozdrawiam :)

[AnDante]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No właśnie, to "zbyt proste i zwykłe" to najczęstszy powód do udziwnienia wiersza i uczynienia go niezrozumiałym dla odbiorcy.

Na szczęście nie dotyczy to omawianego wiersza i bardzo dobrze.

Proste i zwykłe użyte we właściwym miejscu i właściwy sposób potrafi być również piękne i mądre.

 

ps. poprawnie jest  "podając brzytwę złocistą"

 

Pozdrawiam

AD

Edytowane 21 Września 2018 przez AnDante (wyświetl historię edycji)

[WarszawiAnka]

Zgadzam się z interpretacją Duszki.

 

Uwaga językowa: wydaje mi się, że trzeci wers powinien brzmieć:

"Nie wyławiaj mnie wtedy, podając brzytwę złocistą", lub: "Nie wyławiaj mnie wtedy, podaniem brzytwy złocistej"

 

Pozdrawiam

[Himiko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuje, juz poprawiam ☺

[Himiko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za tak ciepłe przyjęcie wiersza. Miłego dnia!