Nie bezdomny

[Maria_M]

I napisałabym:

domem jest chwila

a dachem

bicie/ cichość serca

 

:))

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Twój komentarz dał mi też do myślenia i spowodował, że chyba odnalazłam ten "klucz" :) :

Piszę wiersz, gdy nagle uświadomię sobie (zobaczę wewnętrznie lub poczuję) jakąś prawdę o sobie, o życiu, ludziach czy świecie - gdy mnie ona "dopadnie". W ten sposób staje się on zatrzymanym i utrwalonym w słowie "przebłyskiem świadomości", nagłym oświeceniem, które nie zostało przeze mnie wymyślone, lecz mi wewnętrznie dane, a ja szukam tylko słów, żeby je wyrazić.

 

Ale chciałabym też działać obrazowo, na wyobraźnie, bo sama to lubię jako czytelnik. Zobaczę, co sie da w tym kierunku zrobić. Dziękuję Ci za inspirujące uwagi i pozdrawiam  :)