Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wielokropki


Rekomendowane odpowiedzi

Gdy byłem mały, nie znosiłem wielokropków.
Nie podobało mi się ani ich znaczenie,
Ani też wygląd - niby szereg kozich bobków,
Lub jasnej myśli, muszym śladem zbezczeszczenie.
Nie rozumiałem tego, że niedokończona
Daleko więcej nieraz opowiedzieć może,
Gdy mgłą domysłów jak welonem otoczona,
Wykropkowaną drogą wznosi się w przestworze.
Potem przez długie lata byłem na dorobku,
I jednoznacznie pojmowałem sens istnienia.
Nie było miejsca na stawianie wielokropków
I na brodzenie pośród grząskich łąk sumienia.
Dziś wielokropek, jak na wodzie ślad kamienia:
Płasko rzucony, pozostawia trop odbicia,
Potem zapada w ciemną głębię zapomnienia
I wielokropkiem kryje resztę swego życia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A przepraszam, co ten wiersz przedstawia jak nie wersyfikację...? wiersz bez wersu to chyba, biorąc rzecz formalnie, nie istnieje.

Jacek, podziwiam wierność jasno określonym klasycznym ideałom wiersza. Jest myśl, elegancko poprowadzona, podsumowana analogią etc. Czapki z głów - bardziej za całokształt :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wiersz jest napisany trzynastozgłoskowcem z dość nietypową średniówką 5+8. Tyle co do wersyfikacji. Po "kamienia" jest bardziej dwu- niż wielo-. Może i niepotrzebny, miał wiązać "rzucony" z kamieniem. Jedno powtórzenie "I" mam nadzieję da się przeżyć?
Pozdrawiam.
Ja.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tok w dużej mierze peoniczny, zdaje się?... W każdym razie wstukał mi się bardzo dobrze, rzadko co tak odświeża w moich uszach/oczach brzmienie poezji jak użycie dłuższych niż trzysylabowe wyrazów.

Bez owijania w bawełnę: podoba mi się. Działa trochę jak taki egzystencjalny "budzik", dziurkujący skutecznie nasze niedobudzone automniemania.

W dziesiątym wersie chyba o jedną pauzę za dużo (między "pojmowałem" a "sens").

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Forma i pomysł w wierszu ciekawy.Przebrnęłam przez Twoje słowa płynnie , napotykając podobne fale własnego "ja".Silnie pobudza do refleksji w kwestiach skojarzeń , metafor... i wielokropków, w nich rozpuszczają się barwy i gorycz nie tylko myśli....Jestem na TAK .Pozdrowionka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...