Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

moje myśli uśmiech szczerość

są tylko moje nikt nie ma  prawa

im dokuczać  ani po nich deptać

 

mój dom moja żona oraz dzieci

tylko do mnie należą  są moje nie

muszę się nimi z nikim dzielić

 

moje kłopoty są tylko moimi nie

mogę obarczać nimi innych ale

mogę o nich im opowiedzieć

 

moja miłość tylko mnie podnieca

nie mają prawa robić tego inni

ona jest tylko moim tabu

 

moja śmierć tylko mnie dotyczy

nie powinna innych nakręcać

przecież to moje było życie

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

przeraziło mnie to że piszesz że żona i dzieci są twoją własnością, nikt nie jest niczyją własnością moim zdaniem, to co zabronisz żonie i dzieciom widywać się np z rodziną ? dalszą? bo są twoją własnością? przepraszam może i źle zrozumiałam ale gdyby mój facet napisał że jestem jego własnością byśmy się rozstali przepraszam jeśli źle wiersz zrozumiałam ale tak napisałeś mój dom, moja żona, moje dzieci tylko moją są własnością, nie muszę się nimi z nikim dzielić aż strach czuję przepraszam za taką odpowiedź...

Opublikowano

 Nikt nie jest niczyją własnością, też tak uważam.

Może Waldemarowi chodziło bardziej o niewtrącanie się w prywatne sprawy.

 

Jestem za, chociaż jeśli komuś dzieje się krzywda, nie można 

udawać, że się tego nie widzi,

pozdrawiam :)

 

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - jednak nie to mam na myśli w wierszu - to jest takie  ogólnie

rozumiane stwierdzenie - nie ma w nim przynajmniej ja nie widzę  krzywego zboczenia.

A co się tyczy mojej żony i moich dzieci nie widzę nic zdrożnego  w tym że

napisałem że są mą własnością  przecież nie są czyjeś...chyba źle to zrozumiałaś - ja jestem ich a oni moi.

Tylko to mam na myśli.

A jeżeli myślisz o Bogu że są jego własnością to już inna bajka.

                                                                                                                          Pozd.

Za czytanie wielkie dzięki.

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Alicjo - może to i głupio zabrzmiało  - ale nie o tą własność  mi chodzi 

o której wspomniałaś -  chodzi mi o moją prywatność rozumianą inaczej.

Za czytanie duże dziękuje.

                                                                                                                                     Udanego popołudnia życzę

            

 

Opublikowano

 

Witaj Waldku :-) Bardzo ciekawa treść. Ważne sprawy poruszyłeś w swoim utworze, a do tego niezwykle aktualne. To jeden z tych tekstów, który otwiera pole do szerszej dyskusji i to mi się bardzo podoba, bo skłania nie tylko do przemyśłeń, ale też do rozmów.

Co do słowa "własność", to gdyby je wyrwać z kontekstu, to rzeczywiście można byłoby opacznie zrozumieć przesłanie. Widzę potrzebę spojrzenia na całokształt i odebranie słowa "własność" w dobrym tego słowa znaczeniu :-)

Jak dla mnie kluczem są końcowe strofy każdej zwrotki:

 

"(...) nie ma  prawa

im dokuczać  ani po nich deptać"

 

"(...) nie

muszę się nimi z nikim dzielić"

 

"(...)nie

mogę obarczać nimi innych ale

mogę o nich im opowiedzieć"

 

"(...) nie powinna innych nakręcać

przecież to moje było życie"

 

Pozdrawiam ! :-)

 

 

Opublikowano

Niemniej potrafię również zrozumieć, że słowo "własność" wobec osób, ludzi, może wywoływać pewien niesmak. Napisałem o tym, ponieważ dodatkowo doczytałem:

"Własność (łac. prioprietas) – najszersze, podstawowe prawo rzeczowe, pozwalające właścicielowi korzystać z rzeczy i rozporządzać nią z wyłączeniem innych osób (ius disponendi) (w jego ramach właściciel korzysta z maksimum uprawnień względem rzeczy)."

 

Można spróbować zastosować jakiś inny słowny "zamiennik" ;-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam ponownie nie musisz przepraszać -  jeszcze raz dziękuje.

                                                                                                                       Radości życzę

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam ponownie  -  pod naciskiem opinii innych jak i twojej  skusiłem się na coś innego.

Jestem ciekaw czy zabrzmiało lepiej i zgodniej  z przyjętą normą.

                                                                                                                                       Pozd.

                             

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cześć Waldku. Nadal jest Twoje - chodzi o życie. 

Wiesz, wiersz jest takim swoistym apelem, obroną przed wścibstwem innych. Stąd zapewne zdecydowany ton, dość ostro brzmiące słowa. Peel, chce obronić siebie i swoich bliskich przed natarczywością. 

 

Dobry wiersz. Pozdrawiam Justyna. :))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -   dziękuje za słowo - dobry - przyjemne odczucie.

Jak widzę wiersz coś warty...

                                                                                                     Dużo miłego ci życzę                                                                                                                                         

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam i dziękuje za to że byłaś pod wierszem.

Dawno cię nie widziałem - tym bardziej mi miło.

                                                                                                                      Udanego wieczoru zyczę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Swoją drogą nie masz litości dla aktorów, moim zdaniem tylko Ewa Demarczyk by podołała - fantastycznie ślizgasz się po dykcji jestem zachwycony jak lekko a zarazem trudno się to czyta w sensie recytuje. 
    • @Berenika97 mnie trudno jest wiele rzeczy pojąć i wtedy pozostaje wiara dziecka nie analizuję a przyjmuję z wiarą. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...