Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Od człowieka do człowieka


Rekomendowane odpowiedzi

Wciąż szukasz schronienia

w takiej odległości -

 

jakie to szczęście być ufnym

w tylko takie drżenie rąk.

 

Bezbarwne Ty

w tworzeniu własnego ja

niecierpliwie rozmyte przez czas.

 

Odległość - -

wielka bruzda osuwająca się

na kolana.

Schronienia nie będzie.

 

Ręce drżą

by mimo wszystko nastała

Twoja pora dotyku

 

Dopiero wówczas nauczą

pokory..

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zgoda na... "jakie to szczęście być ufnym".. to może dać poczucie schronienia/wsparcia od drugiego człowieka, a to z kolei może być pewną "wędrówką" od człowieka do człowieka, by to schronienie odnaleźć/poczuć.
Fragment, być ufnym ..w tylko takie drżenie rąk.. mam skojarzenia z chorobą powodującą to drżenie i nie potrafię połączyć ..odległości.. jako bruzdy osuwającej się na kolana. Ładne ..by (..) nastała twoja pora dotyku.

Pozdrawiam.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...