Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie czuję smutku ani złości

Nie czuję radości ani satysfakcji

Nie czuję zmęczenia, zimna ani głodu

Nic nie czuję. Od tygodni nic nie czuję

Co zmusza ciało do istnienia?

 

Opublikowano

Wiem, że autora nie należy utożsamiać z tekstem, ale gdyby tym razem tak nie było, proponuję słońce, to najlepsza D na depresję.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wola istnienia, przetrwania,  zaprogramowanie życia, coś jakby odcisk w sercu.

Cóż, w życie wpisane są także trudne chwile.

Jutro będzie lepszy dzień, życzę Ci tego, więc póki co, ładnie się ubierz, pomaluj, uśmiechnij, wyjdź i zrób coś dobrego dla kogoś.

 

Pozdrawiam :)

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  posłuchaj rady Alicji - świat jest siebie i ciebie wart.

                                                                                                                                 Pozdrawiam was obie

Opublikowano

Dziękuję za zainteresowanie. W istocie, autora nie należy utożsamiać z przeżyciami, które opisuje, choć oczywiście czerpie ze swoich życiowych doświadczeń. Sądzę - mam nadzieję nie bezpodstawnie - że poruszył Państwa mój wiersz, skoro zatroszczyliście się o to, co się ze mną dzieje. A to dla mnie wielka satysfakcja.

Pozdrawiam i może jeszcze spotkamy się na tym poetyckim forum.

Opublikowano

Tu też mi się podoba,

choć osobiście (gdybym to ja pisała) dałabym inny tytuł,

żeby nie było aż tylu powtórzeń, np. Anestezja, albo coś w ten deseń :)

Masz dar wprowadzania czytelnika w głębię mimo bardzo oszczędnej narracji,

wg mnie to bardzo cenna umiejętność.

 

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Bardzo ciekawy koncept — poezja jako stan kwantowy przed aktem obserwacji. Podoba mi się konsekwentne łączenie języka fizyki z refleksją o naturze znaczeń. Lekki, a jednocześnie intelektualnie porządnie zbudowany wiersz.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Berenika97 Pięknie prowadzisz dialog dwóch perspektyw — czuły, ale jednocześnie bardzo klarowny warsztatowo. Motyw światła i ulotności dodaje całości subtelnej głębi. Bardzo dobry tekst. Pozdrawiam serdecznie. 
    • Monarchie są dziś tylko wydmuszkami, odzianymi w złoto i klejnoty swoich potężnych przodków. Demokracja, jest głupią i ułudną efemerydą dla ciemnych umysłów słabych ludzi. Totalitaryzm to piękny a zarazem drapieżny ptak, który najpierw wychowuję jak najlepiej umie swe młode w gnieździe. Lecz pewnego dnia, bez powodu brutalnie je zabija. Przyszłość jest zbyt przerażająca, by w nią nieroztropnie patrzeć. Na szczęście wszystko co zdarzyć się mogło już kiedyś nastąpiło. Tylko przeszłość jest nauką i nadzieją. Krwawiącego świata. Konającego państwa. Księgi i żywioły mają wieczną pamięć. Kształcą mnie stare tomy i manuskrypty. Piękną i bogatą wiedzą jak bursztyny z Bałtyku. Tylko znajomość praw i pojęć obnaża świata prawdę a kłamstwo tnie na pół jak bezduszna brzytwa Ty masz władzę i wiedzę milionów. Poeto, filozofie, historyku. Lubię widzieć wszystko takim jakie faktycznie jest. Bez zbędnych zdobień wyobraźni. Zabawy i głos serca to wierutne bzdury i tania szopka. Okazywanie uczuć to słabość najgorsza. Lepsza jest nieruchoma maska. I gruby jak zbroja, zimowy, dwurzędowy płaszcz dekadenta wełniany. Na cóż mi uśmiech fałszywy towarzystwa. W mej lichej, zimnej i trąconej rozkładem suterenie. Mi towarzystwa dotrzymuję wiatr i deszcz za oknem. Karta wiersza przed oczyma. Pistolet i napoczęta wódka na stole. Tylko tak poznasz świat i piekło ludzkiego umysłu. W najniższym jego kręgu pokutuje, za grzech prometejski, poeta. Dla mnie za anioła. A dla ludzi za diabła przebrany.
    • @huzarc Bardzo plastyczny, sensualny wiersz — pełen gęstych obrazów i konsekwentnie prowadzonej metafory ciała oraz przemiany. Podoba mi się, jak łączysz intensywność języka z rytmem bardziej czułych, spokojnych wersów. Najmocniej działa środkowa część, gdzie obrazy dotyku i zmysłów układają się w spójną, sugestywną narrację. Pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...