Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Poszłabym na spacer,

nad srebrzystą wodę

posłuchać jak kwitną,

myśli wiosny młode.

 

Wziąć za rękę smutki

przygnębienia zimy,

utopić je w rzece

subtelnie, bez winy

 

i słońce powitać

z uśmiechem na twarzy

razem z Tobą kroczyć,

tak przyjemnie - w parze.

 

Miłej soboty :)))

 

 

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

już po buty idziesz

już wzuwasz paltocik

przeglądasz  się w windzie

i malujesz oczy

 

pudru odrobina

z makijażem koniec

uśmiechnięta mina

już wychodzisz do mnie

 

wiec spacer przed nami

wzdłuż bałtyckiej plaży

kilka godzin mamy

by coś tam rozważyć

 

:))

Opublikowano

Witaj Jacku -  udany  ten spacer  -  wydaje mi  się że już otarłem się o podobny wiersz

ale może to tylko złudzenie sam już nie wiem.

                                                                                                                                                            Pozd. 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

skoro chęć wyrażasz 

na wspólne spotkanie

tylko płaszcz nałożę 

i czekam przy bramie

 

włosy upnę spinką

z powabnym motylem

na pewno spędzimy 

przecudowne chwile

 

alejką wzdłuż rzeki

gdzie się srebrzy woda

tylko bądź o piątej

przy bramie na schodach

 

                         MaksMara

 

:))))

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

przybędę o piątej

przy bramie na schodach

sama propozycja

już mi się podoba

 

dzień dłuższy od dzisiaj

można spacerować

a czas to wręcz pożre

szósteczką  rozmowa

 

nim się obejrzymy

rozważając strofy

gwiazdy nas ogarną

ale o tym potem

:))

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie chcę już zanudzać

mówię Jacku szczerze

mogłabym do rana

zmyślać o spacerze

 

na sześciosylabach

strofy płynną lekko

jak żółte kaczeńce

nad wiosenną rzeką

 

słońca kolor lubię

błękitem przebija

o naszym spacerze

będę dzisiaj śniła

 

:))

 

 

 

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

pójdziemy przez pola

gdzie bocianów stada

docenimy relaks

na sześciu sylabach

 

usłyszymy kosa

i ptaków trel wszelki

pośród lessów jarów

na ziemi lubelskiej

 

może utrwalimy

widoki na zawze

zamykając w wersy

miejsca najciekawsze

 

:)))

Opublikowano (edytowane)

wieczorem gdy głowę

kładłam na poduszkę

wyruszyłam myślą

na Szczebrzeską dróżkę

 

słońce delikatnie

włosów dotykało

słychać było skrzypce

chyba echo grało

 

Wieprz mu podśpiewywał

nutą Brzechwy chrząszcza

młode cyraneczki 

wiły gniazda w gąszczach

 

gdy na Stare Miasto

przybyłam zamojskie

usiadłam podziwiać

malowidła włoskie

 

przy bramie na schodach

stałam pół godziny

czekałam uparcie

kiedy przyjdziesz miły

 

za Ratusz Zamkowy

słońce zachodziło

i wtedy spostrzegłam

że to mi się śniło

 

Pozdrawiam :)

:))

 

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

i niech w snach zastanie

zamek Wieprz i chrząszcze

młode cyraneczki

w szuwarach i gąszczu

 

starówka kościoły

podświetlone nocą

migające gwiazdy

jak błyszczące złoto

 

i park w Nałęczowie

Świątynia Sybilli

Parczew Bazylika

czy żeśmy tam byli

 

wąwozy i jary

pośród pól i lasów

w jednym śnie ogarnąć

to za mało czau

 

rozkładam na kilka

snów pięknych i długich

być może w realu

uda się powtórzyć

 

Pozdrawiam:))

 

Opublikowano

od snu o spacerze

mijają dwie doby

miałeś Jacku rację

w planie to rozłożyć

 

w Zwierzyńcu przy Młynie

dzisiaj przyjdę, stanę

jak ciebie nie będzie

pójdę z innym panem

:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • gnomowładny ~~ Mojsze* racje są racniejsze* - twierdzi pewien prezesina .. Tego nijak nie dowodzi jego wygląd, kwaśna mina .. ~~ ~~ On ci to .. ~~ Przygraniczna, spora łąka - na niej "upierdliwy" owad .. Czy to Bąk(......), czy ruska stonka; zwąca siebie .. narodowa?! ~~
    • @Jacek_Suchowicz, dziękuję :)
    • Wtedy weszła pani Irena z dwiema filiżankami herbaty i ciastkami. W ręku miała foliową torbę wypełnioną słodyczami, mydełkami, kawą. Poczęstowała rozmówców, a torbę ze „skarbami” wręczyła Karolinie jako prezent. Studentka podziękowała, a pastorowa wróciła do swoich zajęć. - Mam dla pani propozycję - powiedział duchowny, popijając herbatę - mój syn napisał doktorat na temat wydawania „Głosu Ewangelii” czyli właściwie na taki sam temat, z którym chce się pani zmierzyć. Pożyczę pani egzemplarz maszynopisu jego pracy i egzemplarze pisma. Będzie pani mogła spokojnie pracować. Oczywiście mam nadzieję, że później je odzyskam. - Oczywiście - zdążyła powiedzieć zaskoczona Karolina. Dalszą rozmowę przerwała pastorowa, gwałtownie otwierając drzwi do biblioteki. Wprowadziła młodą kobietę i dwoje małych dzieci. Cała trójka płakała. - No chcieli je prawie zlinczować! – pastorowa mówiła podniesionym głosem, gestykulując przy tym. - Edwardzie, trzeba coś z tym zrobić, tak nie może być! - dodała - idź i przemów im do rozumu! Po tych słowach pastor podniósł się i wyszedł przed budynek, pani Irena pobiegła za nim. Karolina zaczęła przyglądać się zaniedbanej kobiecie oraz dwóm dziewczynkom w wieku około dwóch i czterech lat. O ile matka już się uspokoiła, to dzieci ciągle chlipały. Dziewczyna zajrzała do torby z prezentami, wyciągnęła cukierki i wręczyła je maluchom. Ujrzała w ich oczach błysk radości, ale najważniejsze było to, że się uspokoiły. - Mnie w Polecku nienawidzą. To mój mąż zabił syna pastora Kockiego - wyszeptała kobieta - mąż jest w więzieniu, ja nie pracuję bo mam małe dzieci. Skończyło się mleko w proszku, chciałam tylko mleko. A oni napadli na mnie, tak jakbym to ja zabiła i wyrzucili z kolejki.
    • @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! Świetny wiersz napisałeś! :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...