Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

nie było znaków 
spadła gwiazda
po niej niebo 

 

my byliśmy wciąż 
tacy sami 

 

ciężko było
wznieść spojrzenie 
kiedy bagaż dziejów 
zginał kręgosłup 
moralny

 

nikt nas nie obmył 
z pyłu 
wspólnych grzechów 

 

my byliśmy wciąż 

tacy sami

 

brudni 

spragnieni 

obojętni 

Edytowane przez Natalia16 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Natalio,

bardzo widzi mi się ten wiersz,

ale gdybyś hipotetycznie :) zapytała mnie o uwagi,

to mam jedną, mianowicie

tacy

sami

i

wspólnych

grzechów

zapisałbym w jednym wersie.

Wiem, chodziło Ci o podkreślenie, uwypuklenie treści tych pojedynczych słów,

ale ja głośno czytając, widzę to inaczej.

To, co napisałem wyżej jest niezobowiązujące.

To tylko moje widzenie, a wiadomo każdy wzrok ma swoje pozytywy i --- :)

Pozdrawiam

Opublikowano

Nie cierpię takich zwieszających się na stronie stalaktytów. Nikt mnie nie przekona, że nie jest to zabieg mający wmówić autorowi, że wiersz jest większy niż jest. Takie cedzenie po słowie ciężko się czyta. Traci się wątek. Jeśli piszę bez interpunkcji, to podział wersów jest lekką podpowiedzią i sterowaniem  czytelnikiem.

 

Jestem bardzo zmęczony, a taki układ przekazu wymaga ode mnie sporego wysiłku. 

Natomiast przekaz podoba mi się. Pozdrawiam

Opublikowano

moralny - ten wyraz moim zdaniem zbędny , poza tym spragnieni i obojętni ten zestaw , no cóż trochę nie pasuje w ogóle ta obojętnośc w  wierszu  wobec dużego ładunku emocjonalenego nie wspólgra , moim zdaniem

pozdrawiam Kredens

p.s. a forma wiersza mnie osobiście nie razi a nawet jest mi bliska

Opublikowano

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

no i dobrze :))

 

Natalio,

żeby bardziej przekonać Cię do skłonności ku mnie:), proszę przeczytaj wiersz niejakiego Z. Herberta,

z tomiku Epilog burzy, wybrałem taki jeden, ale są w tym tomiku inne podobne w formie.

 

„Język snu” –

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kiedy śpię
jak wszyscy
przed światem
nakręcam zegar

tonę na białym
żaglowcu
fala zmywa mnie
z białego żaglowca
szukam kluczy
zabijam smoka
który się śmieje
zapalam lampę
a nade wszystko
gadam

podejrzewam
że wszyscy śnią obrazami
ale opowiadam sobie
te wszystkie głupie historie
jakbym spał
w kopcu
narracji

ale taki powinien być
język snu
język piękny dalekosiężny
zwiewny
gdy porzuca gramatykę
zasady fonetyki
język urągania
język którego nie znam

kiedy śpię
w miejscu kota
miedziane ciało
przenika dreszcz
stękamy melodią

kiedy śpię
w miejscu kota
niekiedy ciało
przenika dreszcz
stękana melodia
słyszalna uszom

wówczas
zamyka się
język snu
niepodległy
zmęczeniu

czysty
język słodkiej grozy

 

-------------------------------------------------

 

Mam w zanadrzu również podobne w formie wiersze jeszcze większego niż Zbigniew Herbert

mianowicie najwybitniejszego - wg mnie - współczesnego poetę Tymoteusza Karpowicza,

choć Herbert otarł się o Nobla, Tymoteusz Karpowicz nie.

Ale musiałbym przepisać ten wiersz do Worda, (a szkoda mi czasu)

gdyż w internecie go nie ma, a tylko w sztandarowym tomiku tego Poety - Trudny Las 

Pozdrawiam

:)

 

PS. Byłabyś bliżej prawdy, gdybyś zwracała się do mnie per dziadku Wiktorze,

bo choć w zasobach rodowodowych jest już tytuł pradziadek, zdecydowanie wolę tytuł dziadek :)))

 

Opublikowano

Natalio,

podoba mi się Twój wiersz, 

"kręgosłup moralny" mi nie przeszkadza,

za to osobiście pozbyłabym się ostatnich trzech wersów,

wg mnie dopowiadają ciut za dużo, a wiersz się prosi o minimalistyczną formę.

 

Choć rozumiem,

że chciałaś uwypuklić ładunek emocjonalny w puencie :)

 

Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • cudowny świat  a my my  nie wszyscy aniołami   niestety    uwiera wolna wola niewolnicy …   11.2025 andrew   
    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam.  @JuzDawnoUmarlem@Czarek PłatakSerdeczne dzięki! :) 
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...