w osłonie

[Iris_IK]

rysujesz smutek dłońmi
w osłonie z gwiazd
drżenie chwili rozwiewa włosy
podnosi oddechy

bez słów
pocałunki deszczu
wciskają się w zagłębienie
nad obojczykiem

falujesz do zawrotu głowy
płyniesz w tańcu
perłami dotykasz nieba
noc
trwa

[natalia]

Iris, ja od siebie kilka uwag:


w osłonie gwiazd
rysujesz smutek
drżenie chwili rozwiewa włosy
podnosi oddechy

bez słów
pocałunki deszczu
wciskają się w zagłębienie
nad obojczykiem

falujesz w tańcu
do zawrotu głowy
perłami dotykasz nieba
noc trwa
.....................

bo wierszyk bardzo przyjemny w odbiorze :)

[Iris_IK]

Dzięki Natalio!
Bardzo podoba mi się Twoja wersja!!!

Ale mój niech już taki zostanie, bo zmienia nieco sens po Twoim przerobieniu...dla mnie zmienia...

Pozdrawiam
w magicznym początku 2005
I.

[seweryna żuryńska]

niekiedy myślę, że noc budzi w nas człowieka
czytam twój wiersz, czytam
i dłoń chciałabym wyciągnąć
i ocieplić
dlaczego my najczęściej w kokonach
dumam sobie z tobą przy tobie
i dzięki za tę chwilę

pozdrawiam Noworocznie
szczery uśmiech ślę
seweryna