Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

"Polska - pierwszy kraj na świecie, w którym zamiast rządu upadła opozycja"

 

ileż zachodu czasem potrzeba

aby obnażyć ukryte ego

różnych forteli lub znaków z nieba

a dziś to wszystko jest do niczego

 

Nietzsche z obłoków  spogląda dumny

znaczące miejsce ma w polityce

a dawniej w sklepach albo przy urnie

stek wulgaryzmów słało mu życie

 

zaś sam Najwyższy  spogląda błogo

wyznawców krzyża wspomóc nie musi

bo przeciwnicy sami ze sobą

postanowili kopie pokruszyć

 

waląc na oślep tną się nawzajem

z pola rugując współtowarzyszy

choć wielkie bagno po nich zostaje

na synekury wciąż skorzy liczyć

 

zaś wiatr historii mocy nabiera

 zmiata afery przekręty liczne

jak sfinks odradza się Polska teraz

zrzucając pęta ekonomiczne

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witam -  mam nadzieje że to wszystko minie i się uspokoi - że wrócimy do normalności o które inni walczyli

na pewno nie ci którzy udają że chodzi im o dobro innych.

                                                                                                                                   Pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam ponownie - by posłowie zajeli się przysięgą którą złożyli a nie walką o stołki o  stanowiska o to by być gwiazdami.

A o których posłów chodzi doskonale wiesz -          

                                                                                                                                                                                          Pozd.           

                                                                                                                                                                                      

Opublikowano (edytowane)

jeszcze nie pora na kastaniety

na dęcie w rogi i na kankany

póki bez przeszkód partyjny kretyn

z dawną kanalią głoszą peany

 

jeszcze nie pora wystawiać świecznik

kiedy zaufać strach rączkom lepkim

wiecznie rozliczać z durnych obietnic

ten świat Barei

                            a może Mleczki?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez jan_komułzykant
Mleczko :) (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...