Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Styczeń

Maciek.J
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Maciek.J

Maciek.J

Opublikowano
Opublikowano

fale odpływają jak kolejne dni

 

nie słychać już krzyku mew

lazurowe morze  teraz śpi

nagie drzewa nie użyczą cienia

niebo ukryte za czarną kotarą

 

zamarło dookoła  życie

choć pulsuje wciąż krew

w posiwiałej już  skroni

czerwona jak słońce wieczorem

 

wydmy na biało pomalował śnieg

a mróz ozdobił tajemniczym wzorem

przyjdzie sztorm i złe myśli przegoni

zabierze na zawsze niepewność starą

 

fale powracają jak wspomnienia

1
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Witaj  Macieju -  podoba mi się ten obraz  odziany w ostry zimowy pejzaż. 

                                                                                                                                                         Pozd.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

Podoba mi się - zarówno forma (rymy, melodia, pierwszy i ostatni wers osobno niczym klamra spinająca całość), jak i obrazowanie, metaforyka, nastój wiersza. Bardzo ładnie to napisałeś.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Konrad Koper
      Kolega

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Kolega ze Słupska znalazł sposób: na karierę poprzez aferę. Po prostu „słup”.  
    • infelia
      Dziadyga

      Przez infelia · Opublikowano

      Już cię nie kocham, bo siorbiesz i mlaskasz Podczas śniadania, a obiad jesz palcami. Wylizujesz talerz i smarkasz w serwetkę. Wychowany jesteś w buszu, może zaraz   Zaczniesz się bujać na żyrandolu, dość tego! Od dzisiaj mów mi, proszę, Szanownej Pani I śpij sobie w spiżarni z ogórkami na regale. Rano nie chcę słyszeć twoich małpich   Wygłupów przed lustrem i gwizdania. Leć prosto do roboty, choćby w galotach, Skacząc z drzewa na drzewo, tyle potrafisz... A w powrotnej drodze zjedz sobie banany.   Obiadu nie będzie, a na kolację figa z makiem. Och, nastanie chwila wytchnienia i ciszy. Poceruję skarpety i portki staremu durniowi, Igłę powbijam lalce voodoo, niech go zaboli.   A na gwiazdkę dam mu darmowy karnet Na tresurę u mamy, oj, zaczniesz skakać przez Płonącą obręcz i robić salta na rozżarzonych Węglach, a klęczenie na grochu będzie tylko   Chwilowym wytchnieniem przed torturami. O świcie rumor wielki – kapela na podwórku Daje koncert: akordeon wyje, banjo brzdęka, Skrzypek naśladuje zatarte zawiasy: łiiii...   Koty dołączają do chóru, a wnet i policyjna syrena, A na plecach kataryniarza mój Zenek siedzi I woła: „kochanie, choinkę wybrałem śliczną, Aaa, trzeźwy jestem jak łaciata świnia”  
    • Mitylene
      Miłość

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Arsis dziękuję za piosenki

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Konrad Koper
      Sutanna i toga - na .. chwałę Boga?

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      @bronmus45 Zgrabny !!
    • Arsis
      Miłość

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Mitylene   Pamiętasz mnie?   (Autor tekstu: Marianne Faithfull   Pamiętasz cokolwiek? Nie udawaj, że nie było wesoło Zapisz to pod hasłem "rozrywki przeszłości"   Rozglądam się po pokoju Wspominam bliskich memu sercu I chyba pamiętam wszystko Lecz przede wszystkim Ciebie Bo zawsze chodziło tylko o Ciebie   Nigdy nie interesowali mnie inni Ani to co myślą To mnie mogła przypaść Twoja miłość A Tobie cały świat Gdybyśmy tylko potrafili to sobie dać..."   (tłumaczenie: Tomasz Beksiński)            

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...