Ah...

[Landryn]

 

szczęście obawia się jutra

przeczuwając ułudę niezmienności stanów

 

nie lubi wczoraj

za barwienie dziewiczości pierwszego kontaktu

martwą pamięcią porównań

 

a przecież

 

w tej jednej chwili tuż przed nazwaniem

istota bycia zachwyca naturalnością

pozwala

zapomnieć się we wschodzie księżyca

lub w kępie koniczyn

 

określone imieniem

staje się jednym z  kolejnych neuronowych porównań

zaszufladkowane w pofałdowanych bruzdach

spontanicznie i cicho

 

umiera

 

.

 

Edytowane 20 Sierpnia 2020 przez Landryn (wyświetl historię edycji)

[befana_di_campi]

No to, "trwaj chwilo" ("Faust")

 

:-)))

[Deonix_]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Te dwie zwrotki bardzo mi się podobają.

 

Ale, jakkolwiek lubię Twój styl pisania,

tak tutaj muszę niestety napisać,

że tekst zdaje mi się miejscami kanciasty i brakuje mu lekkości,

zwłaszcza przez te wtrącenia w nawiasach.

 

Nie twierdzę, że powinieneś się ich pozbyć, ale gdyby to był mój wiersz,

to bym go jednak przeredagowała.

 

Pozdrawiam życzliwie :))

Edytowane 2 Grudnia 2017 przez Deonix_
przecinek (wyświetl historię edycji)

[Landryn]

Przechodzę przez kanciasty okres. Dziękuję za odwiedziny:)))

[befana_di_campi]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mogę Ci podesłać miękki pled, poduszkę, konfitury...

 

:-)))

[Landryn]

Dziękuję, to bardzo miło z twojej strony. Kanciastość niestety dotyczy tzw. Duszy (nie mylić z Tuszy):))