Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Szeleszczą liście pod nogami                                                                     

szelestem tym się delektuję

cicho po parku alejkami

tak jak przed laty spaceruję.

 

Jesienne barwy w słońcu drgają

natura szaty swoje zmienia

szelestem listki zapraszają

budząc tęsknotę i wspomnienia.

 

Usiadłem chwilę na ławeczce

nostalgią wspomnień otulony

skosztować chcę ich choć troszeczkę

gdyż wspomnień jestem wciąż spragniony.

 

Powracam myślą do przeszłości

którą tak barwnie znów maluję

zachłannie chłonę czar młodości

nim obraz wspomnień wyparuje.

 

Przed laty przecież tu chadzałem

te drzewa młodziej wyglądały

tu się na schadzkach spotykałem

kasztany wtedy zakwitały.

 

Dziś jesień życia zawitała

młodzieńczych wspomnień jest niemało

oby ta jesień barwy miała

i aby zdrowie dopisało.                                                                                                            14.10.2015r.

Edytowane przez Bolesław_Pączyński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ładny wiersz, melodyjny, nostalgiczny, liryczny, rozmarzony. :) Lubię takie. Dałoby się zrobić z niego piosenkę.

 

Bolku, mam wrażenie, że nie zauważyłeś wpisu MaksMary? Ale może niepotrzebnie się wtrącam...

 

Pozdrawiam ciepło i kolorowo-jesiennie. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar Protestować oczywiście trzeba ale otwartym pozostaje pytanie o skuteczność takich protestów i ich zasięg... Pozdrawiam!
    • @violetta chcesz powiedzieć, że kiedy ludzkość wyginie, to pozostanie po nas jedynie wielkie milczenie wszechświata? na pewno są obcy. tylko na podobnym poziomie rozwoju, co my. i jeszcze się po prostu nie odnaleźliśmy za sprawą gigantycznych odległości w kosmosie. a te rozwinięte bardziej od nas nie manifestują swojej obecności przed nami, tak jak i my staramy się nie afiszować, kiedy badamy dziką zwierzynę na prerii. ale np takie mrówki chyba nie zdają sobie sprawy, że ktoś je obserwuje. one mają swój świat w mrowisku, w przenoszeniu liści, małych gałązek, w pilnowaniu królowej etc. to i ch cały świat. nie mają pojęcia, że istnieje jaj=kaś wyższa forma życia. my jesteśmy takimi mrówkami... @violetta albo obcy mają nas w głębokim poważaniu tak jak to opisali w Pikniku na skraju drogi, bracia Strugaccy? @violetta przylecieli, pobawili się, popikniklowali, nie interesując się nami kompletnie. zostawili tylko po sobie śmietnik z nieznanych ludzkości kosmicznych artefaktów...
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Masz wszystko 9-tką Tutaj jest szerszy schodzek   Nieśmiało podpowiem wciąż liczę z tobą w nieskończoność Ups,  nie bij
    • @Arsis nie ma obcych:) jesteśmy sami we wszechświecie:) to co się dzieje w kosmosie, to my tego nie widzimy i nie czujemy:) @Arsis jesteśmy na dobrej ścieżce skoro się zachwycamy, odkrywamy komety:) lubię astronomię i astrologię również. 
    • @violetta to na pewno są obcy. chcą nam przekazać sygnał wow, ten sam co w 1977 roku. ale okazuje się, że to tylko absorpcja rodników, fotodysocjacja wody, za sprawą działania słońca... nic szczególnego. takie to wszystko pospolite, nijakie, takie to nieciekawe i zwykłe. ot zwykła lodowa bryła sprzed miliardów lat. ale może jednak... jest miliardowa część procenta, że to jednak.. @violetta tylko właśnie, co wtedy? skoro nie potrafimy się nawet dogadać między sobą? popatrz, co się dzieje na świecie, na tym ziemskim padole...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...