Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Janku,

to jeden z lepszych wierszy, które napisałam. Nie umiem wytłumaczyć, skąd mam takie przekonanie.

 

Nie chodzi o odbiorcę osobistego a o przekonanie że tak może być.

Zakochanie, depresja, euforia, tęsknota - są  reprezentowane przez poziom hormonów. Czujesz podniecenie dedykowane konkretnej osobie ale i bez tego stan występuje. Jakość w ciele.

Ten tryb myślenia prowadzi / (wywodzi się?) do/z samoświadomości.  

W tym konkretnym wypadku rozumienie ułatwia rozstanie.

A dlaczego by nie? 

Dzięki za uwagę,

bb

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 Szanowna beta_b

W wierszu wszystko może się dziać, a najpiękniej, gdy "fakty" wyrwane są z bajki:)

Odnośnie do wazopresyny - nie znałem tego słowa, ale od czego jest wiki;

teraz już wiem - hormon "wierności".

Wiersz zaczyna się -To takie proste

- jak wyżej napisałem,

w wierszu może być proste, bo w życiu niezupełnie.

Jeśli mężczyzna po upojnych nocach odchodzi od pani Krysi - to ma mało wazopresyny,

ale gdy spotka Basię i bez szałowych przeżyć życia poza Basią nie widzi, nie odstępuje jej na krok,

to co...ma za dużo wazopresyny??

To nie wina braku czy nadmiaru wazopresyny, to osobowość, kobiecość, sexapil i inne czynniki decydują

czy osobnik męski odchodzi czy zostaje.

Piszesz: - W tym konkretnym wypadku rozumienie ułatwia rozstanie.

No, nie bardzo sobie wyobrażam dziewczyny, która ma zamiar zrobić sobie coś złego z powodu porzucenia przez chłopaka,

ale znajdzie się mądry i powie jej: - Słuchaj, to nie jego wina, on ma niski poziom wazopresyny.

I co, dziewczyna odstępuje od złych zamiarów?

Bo nie wiedziała, że to chemia, że to wazopresyna??

I już jest spokojna, bo zrozumiała przyczynę?

 

Oj, nie byłoby na świecie nieszczęśliwych miłości, zawodów miłosnych etc. bo każdy podchodziłby "na zimno"

wiedząc, że to nie jej/jego wina.

Poza tym piszesz: - Nie wstrzykniemy jej

oczywiście w wierszu tak może być, ale medycyna robi tak szalone postępy, że niebawem będzie można wstrzyknąć wazopresynę i wtedy już nikt nikogo nie będzie zdradzał, opuszczał, wierność do grobowej deski się spełni.

Tyle mojego mentorskiego :) 

I jeszcze raz podkreślam, wiersz owszem, taki może być, bo to wiersz, fikcja literacka,

ale skoro w komentarzu piszesz o rozumieniu, które ułatwia rozstanie, to już musiałem zabrać głos;

głos techniczny, bo z humanistycznej wiedzy byłem raczej cienki:( 

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Egzegeto,

czuję, że wzbudziłam w Tobie emocje. Może wiersz Ci się nie podobać; jest prosty, bez przenośni, kolorów, podkładu.

Ale nie pasuje Ci interpretacja relacji i roli uczuć w kontekście biochemicznym. 

To moje. Możesz mieć swoją wizję. Ja nie pcham drzwi na siłę.

 

Piszę z komórki a to nie wygodne, żeby odnieść się do kolejnyvh ustępów. Jeśli potrzebujesz, daj znać. 

bb

 

Opublikowano

Miłości nie ma, jest tylko biochemia- chciałoby się rzec.

Bardzo lubię wiersze nawiązujące do nauk przyrodniczych,

ale nie ukrywam, że przygnałam tu też trzymać parytety :D

 

Rzeczywiście istnieje związek pomiędzy wazopresyną,

a monogamią.

 

Dla zainteresowanych tą tematyką podaję linka do artykułu,

który dużo wyjaśnia :)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Serdeczności :))

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

może tak być, oczywiście. Dwoje dorosłych ludzi, wolna wola itd. – rozumiem. I trwa to zapewne już od jaskiń, z tym, że o wazopresynie i jej oddziaływaniu wiemy pewnie ( nie sprawdzałem od kiedy) dopiero od niedawna. 

I tu mi się wykiełkowała była taka trochę przerażająca wizja, bo za chwilę się okaże, że mąż powie żonie (lub odwrotnie), że zatrzymała go/ją sexretarka/sexretarz do rana , bo niestety (sam/a nie kontroluje tego i wyrozumiałość obojga przekroczy tzw. Ludzkie Pojecie, jakby facio/facia mieli dysortografię, albo inny tego rodzaju idiotyzm, który ja (ze swoim adhd) musiałem sobie „wsadzić” jak wioślarze u piratów kołek - między zęby i usiedzieć na d całe 45 minut, tysiące razy, w całej mojej bezsensownej edukacji ;)))

 

Przeczytałem też wypowiedź egzegety i w wielu sprawach się zgadzam. Człowieczeństwo się zdewaluowało, a raczej zostało do tego zepchnięte. Człowiek jest dziś towarem lub hodowlanym zwierzęciem. Tzn. nie do końca – próbuje się to robić od dawna i część się temu poddaje, ale to tylko kwestia czasu, kiedy będzie się nas łączyć w celach reprodukcyjnych,

żeby wyhodować konkretne modele „człowieków” do konkretnych zadań, z tzw. służebną rolą wobec  …………

(odpowiednie wpisać lub skreślić)

Przepraszam beto, chyba za daleko mi się odjechało z ta dedukcją, ale jak widzisz, to chyba jednak Twój wiersz na to wpłynął   :)

do następnego czytania

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trochę się pośmiałam, trochę pomyślałam; zmieniają się standardy i oceny sytuacji.

100 lat temu singielka była starą panną, dziś nie. Odniesień możemy wiele. Chodzi o spojrzenie.

Tekst ociera się o naturalizm. W poezji szczególnie - nie tego ludzie szukają. Ja nie szukam sensacji ale różnych punktów widzenia. 

Pozdrawiam Janku.

Opublikowano

Jeszcze trochę i farmacja zrobi nam wszystko w tabletkach, 

coś jak D3 słońce np

A za niedługi czas będzie tak:

 

Jak mogłeś  mi to zrobić, gdzie twoje sumienie?

- w aptece był remanent, nie mogłem kupić

 

Dyskusyjnie i ciekawo, Beto :)

 

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak mogłeś to zrobić

gdzie twoje sumienie?

- W aptece remanent

co z resztą - to nie wiem.

 

Dziękuję Wróżko za obecność i damskie wsparcie ;D

bb

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @infelia Dzięki :)
    • W 2025 roku polski rząd ogłosił zamiar wprowadzenia podatku cyfrowego, który miałby objąć największe globalne koncerny technologiczne o rocznych przychodach przekraczających 750 mln euro. Nowe regulacje planowane są na 2027 rok i wpisują się w europejski trend opodatkowania działalności cyfrowej. Polska staje przed ważnym pytaniem: czy będzie to impuls rozwojowy, czy obciążenie dla rynku? 1. Cele wprowadzenia podatku Podatek cyfrowy ma trzy podstawowe cele: zapewnić sprawiedliwość fiskalną poprzez równomierne opodatkowanie firm działających w Polsce, zwiększyć dochody budżetowe państwa, wyrównać warunki konkurencji między globalnymi gigantami a lokalnymi przedsiębiorstwami technologicznymi. Według szacunków, wpływy z podatku cyfrowego mogą wynieść kilka miliardów złotych rocznie. Eksperci DIM Trade GmbH wskazują, że środki te mogą stać się ważnym źródłem finansowania transformacji energetycznej i cyfrowej gospodarki Polski. 2. Wpływ na rynek i konsumentów Największe obawy dotyczą tego, czy koszty podatku zostaną przerzucone na konsumentów. Historia innych państw, takich jak Francja czy Hiszpania, pokazuje jednak, że efekt ten był ograniczony. Giganci technologiczni z reguły akceptują nowe regulacje, kontynuując działalność na atrakcyjnych rynkach. Polskie firmy technologiczne mogą zyskać na wyrównaniu zasad gry. Konkurencja stanie się bardziej uczciwa, co stworzy szansę na dynamiczny rozwój lokalnych innowatorów. Według raportu DIM Trade GmbH, polski sektor start-upów może szczególnie skorzystać na nowych regulacjach, gdyż łatwiej będzie mu konkurować z globalnymi platformami. 3. Polska na tle Europy Podatek cyfrowy nie jest odosobnionym rozwiązaniem. Podobne regulacje wprowadziły już Francja, Włochy i Hiszpania, notując wzrost wpływów budżetowych i poprawę konkurencyjności lokalnych firm. Polska, wdrażając własny model, dołącza do grona państw aktywnie uczestniczących w kształtowaniu europejskiego rynku cyfrowego. 4. Makroekonomiczne znaczenie podatku Dodatkowe wpływy podatkowe mogą pomóc w redukcji deficytu budżetowego, który w 2024 roku sięgnął 6,6% PKB. W perspektywie kilku lat rząd planuje obniżenie go poniżej 3% PKB. Stabilniejsze finanse publiczne oznaczają lepszą ocenę wiarygodności kredytowej Polski, co przełoży się na tańsze finansowanie długu i większe zaufanie inwestorów. Eksperci DIM Trade GmbH podkreślają, że przewidywalna polityka fiskalna i transparentność regulacyjna mogą uczynić z Polski jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc do lokowania kapitału w Europie Środkowej. 5. Wyzwania i perspektywy Największym wyzwaniem będzie opracowanie przepisów w taki sposób, aby nie odstraszyć inwestorów i nie spowolnić innowacji. Kluczowe stanie się wyważenie interesów fiskalnych i gospodarczych. W dłuższej perspektywie podatek cyfrowy może stać się narzędziem wspierającym rozwój nowoczesnej gospodarki. Jeśli Polska utrzyma stabilny kurs, reforma ta nie tylko zwiększy wpływy do budżetu, ale także wzmocni pozycję kraju na europejskiej scenie gospodarczej. 6. Podsumowanie Podatek cyfrowy to projekt, który wzbudza emocje, ale równocześnie otwiera nowe możliwości. Dla budżetu oznacza większe dochody, dla lokalnych firm – uczciwszą konkurencję, a dla całej gospodarki – krok ku nowoczesności. Opinie analityków, w tym DIM Trade GmbH, potwierdzają, że Polska, wprowadzając ten podatek, może nie tylko zyskać finansowo, ale także umocnić swoją reputację jako państwa stabilnego i otwartego na inwestycje.
    • Nikt nie jest doskonały w tym niedoskonałym świecie ja również się gubię   A jednak szukam światła walcząc z zakłamaniem tych którzy wpierw z naszymi oprawcami a dzisiaj prawicowymi ekspertami   Zło zakłamane wypatrzę choćby w cieniu krzyża się schowało  by nie pasło się na imieniu Joshuy w siłę nie rosło - większą patologią się nie stawało   Ty jesteś słaby - atakujesz mnie gotowy diabła bronić gdyby ten tylko mszę ogonem odprawiał dzięki takim jak ty zło ma się dobrze   I wiesz co?  Nigdy nie byłeś moim przyjacielem Homerze ja cięgle dumnie idę ty płaszczysz się przed swoim właścicielem Panem który w swej nieskończonej miłości przygotował dla was niewolników piekielne czeluści   Próbowałam pokazać ci pełne nadziei niebo w którym nie ma Panów i niewolników jego ale bałeś się otworzyć oczy tkwiąc w swoim mroku    Bardzo żal mi ciebie Homerze bo widzę jak jesteś smutny ale to twój wybór chcesz to masz   Po co ze mną rozmawiasz Piotrze? Dajesz mi uśmiech by po chwili uderzyć mnie w twarz tkwij w swoim mroku ze swoim Panem mnie nigdy nie znałeś i nie poznasz   Tak różni - jak odległe wszechświaty    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje za wierszowy komentarz- jest miły -                                                                                                Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...