Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Nieważne dokąd zaczarowany los nas zabierze,

nieważne, ile niełatwych napotkamy ścieżek.

Ważne, że razem, że wspólnie, że za ręce,

ważne, że tylko ty i ja pójdziemy, nikt inny więcej.

 

Rozpocznijmy więc naszą podróżo – przygodę,

niebanalne zbierzmy żniwo złączeni z przyrodą.

Idźmy cicho, spokojnie, ślad niech malutki  pozostanie,

bo nie można niweczyć tego, co Boskie i nieskalane.

 

Tak trwajmy w drodze, czasami przyspieszając,

lecz tylko po to, aby podziwiać, jak hasa zając.

Od ciut, ot taki malutki, a ważny dla uroku drogi,

zróbmy krok  dalej, by podziwiać także  jelenia rogi.

 

Ta nasza podróż zaczarowana niechaj będzie,

niech cud stworzenia otworzy się tu, tam i  wszędzie.

Nasze oczy, nasze palce i dusze wezmą tyle, ile mogą,

bo spacer po ścieżkach życia jest nie zawsze łatwą drogą.

 

Po minionej cudnie, jakże ważnej i urokliwej przechadzce,

wróćmy do domu zapatrzeni w siebie, zjedzmy kolację.

Posilmy się przed jutrem, opłuczmy kryształem wody ręce,

Dziękujmy za świadomość, że  zrobić można o wiele więcej.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jest w nim trochę infantylizmów/prymitymizmów, a poroże, które wyŁania się z ich gąszczu może budzić pewien niepokój, ale nie będę się czepiał. Podoba mi się :).

Podoba mi się obrany kierunek, w formie i treści :).

Pozdrawiam

I do poczytania :)

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam -  na taką przechadzkę się pisze - zgrabnie wyszło Justynko i lekko się czyta.

Udany wiersz.

                                                                                                       Spokojnego wieczoru życzę

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, prymitywizm w modzie, Sylwestrze. Dziękuję. To mój wiersz sprzed lat, kiedy nie byłam taka ostra, jak dziś. Dziś to nie bardzo mój styl. ;)) Mój styl od lat taki, jak na obrazku. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kocie, wiersz dawny, minione czasy. Nie przepadam za nim, ale takie małe doświadczenie zrobiłam (wybacz). Jak będzie odebrany i... jakoś poszło. Czyli ptaszki, motylki itp. Fakt, teraz mam styl mroczny i taki mi odpowiada, choć z lekka "niechodliwy", jak się przekonałam.

Ten powyżej to liryka dla panienek, a ja już z takiej wyrosłam. Mam w głowie wiersze typu "Syndrom poobozowy" itp. Będę pisać, co mi leży na duszy, jak będzie przyjęte? Wiem, z góry. Ot, co. Ta piosenka to ja. 

 

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Warsztatowo jet bardziej dojrzały ze względu na rozbudowaną formę od tych Twoich wierszy, które czytałem tutaj. Więc może poszłaś w nieco złym kierunku. Tutaj mamy nakreśloną fabułę, natomiast późniejsze, jak mniemam, wiersze uległy "haiku-zacji".

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, kocie, zapewne masz rację. Wtedy go pisałam z wypiekami na twarzy i drżącym z miłości nastolatki, sercem. Było, minęło. Zmieniłam się i to bardzo. Ale zapodam jeszcze kilka podobnych, eh, te motylki... Dobrej nocy. 

Popracuję nad warsztatem, choć raczej treśc dla mnie ważna. Czytałeś "Geniusz bizona"? Nie żebym reklamowała, ale tam jest moja dusza. Wszystkiego dobrego.  To ja nr 2 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

I

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak to mówią "kobieta zmienną jest", może jeszcze Ci się odmieni ;). I nie o "sielskość anielskość" tu chodzi, ale o poezję, której w tym niedoskonałym utworku, w moim odczuciu jest więcej niż w kilku innych Twoich, które czytałem. Żeby nie było, osobiście nic nie mam przeciwko białym wierszom, ale muszę w nich też czuć tę poezję, bo inaczej to jest tylko pójście na łatwiznę, czego  nie kupuję :). I jeszcze jedno, stylem klasycznym można pisać o wszystkim, nie tylko o aniołkach i motylkach. A wlaściwie, może właśnie o nich w ten sposób nie powinno się pisać :).

Pozdrawiam

I do poczytania :)

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak bym tego nie ujął :). Moim zdaniem, to tylko kilka lat obecności na tym forum, taka, a nie inna wewnętrzna wrażliwość i moje subiektywizmy, którymi się dzielę, na pewno nie po to, żeby komuś dokuczać :) :) :)

Serdeczności :)

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie jesteś zimny ani ciepły chowasz się w nijakości zakrywasz nagość wymyśloną przez innych mądrością   nie jest trudno samemu ujrzeć prawdę  wystarczy spojrzeć na stare faktury   nie będziesz przy sutym stole gdy czas się wypełni   zajrzyj w siebie rozpal ogień przy którym ogrzejesz nie tylko dłonie rozjaśni umysł  utopię pochłonie mgła dusza zajaśnieje w czystości będzie biała jak kwiaty jaśminu   zasiądziesz kiedyś  obok Pana   Jezu ufam Tobie   11.2024 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa
    • @Leszczym   Inny przykład? Rosja Polskę straszy, straszy i straszy... Stany Zjednoczone Ameryki Północnej Polskę ostrzegają, ostrzegają i ostrzegają... Ile razy można? Takie zachowanie jest charakterystyczne dla głupich bab, słowem: ręce opadają - nuda, a zagrożenia płyną również ze strony Ukrainy, ojej, Chazarii - potężna oligarchia i ludobójcza ideologia - nazistowska (narodowy socjalizm), niech pan sam sprawdzi: jaki niedługo pomnik powstanie we Lwowie, nie istnieje coś takiego jak ukraiński nacjonalizm - to mydlenie oczu, nacjonaliści nie mordują innych nacji i zagrożenie również płynie ze stronny Świętej Unii Europejskiej (mówię bez ironii) - jej decyzje zagrażają europejskim rolnikom - w konsekwencji: panu i mi, kończąc: każdy przecież kiedyś umrze, nieprawdaż?    Łukasz Jasiński 
    • @Waldemar_Talar_Talar serdeczne dzięki - dużo całusów życzę!:))     @Rafael Marius Dzięki :)))
    • To tylko - małe pudełko   Moja głowa, ciało, dusza, atomy, mikrocząsteczki – wszechświata miazga bez kształtu, bez granic.   Twoje wibracje z głębi muszą mnie złożyć na nowo, w kosmiczną masę, w puls wszechrzeczy, w paradoks – kot Schrödingera w ciemnej materii.   Bez Ciebie – zniknę całkiem      It’s only - small box   My head, body, soul, atoms, microparticles— the universe’s pulp without shape or bounds.   Your deepest vibrations must piece me together again, into cosmic mass, the pulse of all things, a paradox—Schrödinger’s cat in dark matter.   Without you—I vanish totally P
    • @Arsis są momenty a i całość niczego sobie. Czasami, jak na mój gust, meandrujesz za daleko od epicentrum. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...