Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mogiły pełne Dusz, 
spragnionych modlitwy. 
 - Niech będzie spokojne Wasze spoczywanie. 
 - Boże, daj siły. 
  
Światełko ulgę przynosi, 
rozbija trwogę. 
Kwiat symbolem piękna i miłości, 
tylko go złożyć łagodnie. 
  
       *** 
  
Na pamięć czekają i opuszczeni 
w kopczykach zapadniętych 
zszarpanych zapomnieniem 
płaczących samotnością. 
  
Nie bądź obojętny - przyklęknij. 
Obejmij myślą, dobrocią, słuchaj... 
Ciszy poświęconej ziemi.  
  

J. A. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

   Niestety , nie wszyscy leżą na poświęconej ziemi. Bezimienne mogiły, zbiorowe groby, Ochota i Wola ( rekord świata w mordowaniu cywili w przeliczeniu na jeden dzień, Czingis-Chan przy tym to pacyfista - cóż niemiecka perfekcja). 

Czy Oni wszyscy chcą modlitwy, może tak, a może chcą pamięci.

 

                                                                                            pozdrawiam

jutro zapalę świeczkę na jakimś bezimiennym grobie

Opublikowano

Glosa (moja) do fotografii:

 

Wszelkie pogodne umieranie

ścina niebiański lazur

sunie cirrusem dyżurny anioł

*

Czyśćcowe klimaty

cmentarne nastroje

migocą serca chryzantem

*

Ze światłości wiekuistej

powstają umarli

Bóg im stawia pałace z kryształów

 

Teraz Twój wiersz:

 

Światełko ulgę przynosi

rozbija trwogę

...

Wiem, tylko nie pytaj skąd wiem, że ci już wybawieni nadal proszą o światła, przy których się grzeją ci, którzy czekają na wiekuiste szczęście, dlatego - jakże jest proroczą ta Twoja:"Cisza poświęcona ziemi" :)

 

Staram się także, aby ci ze strofoidy, gdzie:

 

"Na pamięć czekają i opuszczeni 
w kopczykach zapadniętych 
zszarpanych zapomnieniem 
płaczących samotnością"

 

nie płakali... Dlatego co miesiąc zamawiam w Ich intencji Mszę świętą, dzięki czemu nie muszę już w tych dniach martwić się o wypominki :)

 

Bardzo serdecznie :)

 

 

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

6 kwietnia 1994 ekstremiści z plemienia Hutu rozpoczęli mord członków plemienia Tutsi. Bojówki wezwały wszystkich Hutu do zabijania Tutsi. Rwanda została ogarnięta wojną domową, rzeź szybko rozprzestrzeniła się na cały kraj. Ginęli bez wyjątku mężczyźni, kobiety i dzieci. 9 kwietnia bojówka Hutu zaatakowała także polską misję pallotynów w Gikondo. W kościele schroniło się ponad 100 osób z plemienia Tutsi. Wszyscy zginęli od cięć maczetami... W sumie w ciągu 100 dni w Rwandzie zamordowano od 800 tysięcy do ponad 1 miliona ofiar. Po trzech miesiącach walk władzę w kraju przejął rząd utworzony przez Tutsi, a przez Rwandę przelała się druga fala przemocy i zbrodni, tym razem skierowana przeciwko Hutu.

 

To było 23 lata temu. Mówi się, że śmierć milionów w Afryce, to normalka - Kapuściński długi czas tam przebywał. W latach 60. XX w. , gdy tworzyły się n. kraje, upadał kolonializm. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie dostrzegam radości ale twój uśmiech mówiłeś że nim mierzy się dorosłość   czas wznosi mury okna i drzwi wykuwam nocą   deszczowy luty zawsze będzie początkiem miłości bez ciebie
    • @Bożena De-Tre oczywiście. Pozdrawiam.
    • Istnieje pewna przeklęta broń...   Dzięki której każdego przeciwnika powalisz, Lecz ze swoimi demonami polegniesz, Nadzwyczajną przewagę sobie zapewnisz, Lecz na samotność skazany będziesz.   Dzierżą ją najbystrzejsi, Głupcy do niej dostępu nie mają, Ani też żołdacy najzwyklejsi, Czy też ci, co się luksusem obławiają.    Wielu osób zostało zapamiętanych, Ich nazwiska są nam doskonale znane, Żądzą sukcesów za życia opętanych,  Osiągnęli coś, czego niektórym nie będzie dane.   Byli mistrzami w swoich dziedzinach, I choć ich śmierć echem się nie rozeszła  Na zawsze będziemy pamiętać o ich wyczynach, Bo dzięki nim historia ludzkości na wyższy poziom weszła.    Z ręki do ręki broń ta przechodziła, Dzieliła oraz łączyła pokolenia, Zagładę ludzkości ona przynosiła,  Miała ona różne wcielenia.   Historię ludzkości ona wielokrotnie zmieniła,  Nowe zasady za jej pomocą ustalono, Całe dnie i noce właścicieli gnębiła, Jakby ich czymś poważnym zarażono.    Nikt jej na oczy nie widział,  Jej geneza do zrozumienia jest ciężka, Po prostu istnieje, każdy tylko korzystał,  A potem jak wiadomo, czekała ich klęska.                   
    • @mariusz ziółkowski Ok…rozumiem …” lęki i złudzenia” - najgorsze połączenie..kiedyś się wyjaśni a póki co piszmy i bądżmy dla siebie życzliwi.Warto bez wartościowania..
    • I jestem jak dzień zniszczony przez ciemność; I niebo pochmurne w noc w gwiazdy pełną; I wiersz romantyczny, w którym umarła namiętność; I człowiek zmarszczony, tracący nadzieję zupełną.   Przez cztery dni momenty z Tobą spędzone; Jak mam zapomnieć w nocy uczucia zrodzone? Każdy oddech do mnie wraca i dusi, Teraz co dzień mnie śmierć kusi.   Mówią niektórzy, że mężczyzna partnerów nie zapomina, Więc do końca życia będę Ciebie wspominał? Czuję się ciągle jakbyś Ty już o mnie zapomniał, Serce moje pęka, jak źle palona glina.   Ty mnie pierwszy chciałeś, do domu zaprosiłeś, Przepraszam, że nie potrafiłem mówić, kiedy prosiłeś. Coś we mnie z Tobą jakby umierało, Teraz uczucie pustki ze mną pozostało.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...