Dzień dobry, Aniołku!
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 812
myślenie mi dokucza bo
zapomniałem o czym
zapomniałem
mój cień się śmieje
wiatr chyba też
bawi ich to
żona głowę meczy
wmawia mi że
sie starzeje
a ja tak po ludzku po
prostu o czymś
zapomniałem
ale to odnajdę
pokaże im że to
wypadkowa
swój cień podepczę
wiatr przegonie
się uśmiechnę
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 21 odpowiedzi
- 350 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 458 wyświetleń
-
- 16 odpowiedzi
- 314 wyświetleń
-
głupie
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- wolna wola
- glupota
- (i 2 więcej)
- 15 odpowiedzi
- 295 wyświetleń
-
- 15 odpowiedzi
- 296 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez Deonix_ · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Czytałam go trochę niegdyś :) I były tam też utwory, które zrobiły na mnie wrażenie, ale z czasem doznałam wrażenia, że facet przynudza i nieraz brakowało mi głębi w tym jego pisaniu. -
Przez Somalija · Opublikowano
@Arsis Gdyby nie smutek, nie wiedzieliśmy jak wygląda radość... DziękujęZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Leszczym · Opublikowano
@Annna2 Tak, uważam że są ważne. I wcale nigdzie nie jest powiedziane, że to muszą być takie od razu i zawsze chwile najzdrowsze. Oczywiście lepiej jak są zdrowe, ale fajne chwile i odrobinę niezdrowe też są w cenie, zawsze były i być może nawet bardziej :) -
Przez MindDev · Opublikowano
Między zaułkami duszy znalazłaś dla siebie miejsce i nic siłą Cię nie ruszy Znając każdy mój zakątek, wszystkie piętra, zmartwień, myśli Krzyczysz z całych piersi i czekasz aż echo wybrzmi Po omacku, zagubiony, trafiłem na twoją rękę Z lękiem, że Cię stracę trzymam mocno Jak tylko potrafię Choćby zgasło słońce i zabrali nam powietrze Ciemną nocą rozniecimy żar na lepsze Dni, wieczory i poranki Wiedząc, że nikomu winny nic nie jestem Zmieniam los swój prostym gestem Wyławiam echo znajomego hałasu Tak słodkiego dla mnie i gorzkiego Jak owoc impasu Ciepły głos, choć tak bliski jeszcze niedawno Dziś tak jest daleko I słyszę ledwo, jak jego dźwięk odbija się po kamienicach duszy Smutne , samotne echo Kto ma je usłyszeć Kto nastawi uszy Odkrzyczy z nadzieją, że krzyk ten wykruszy Mury , łańcuchy i nasze kajdany Smutne, samotne credo Opuszczone wyznanie wiary Czy jest ktoś, kto powie, jak bardzo niechciany Może czuć się stary but bez pary Czy jego stracie bez miary Ktoś poradzi ? Więc wszystkiego tu pełno, tylko Ciebie tu brak Bez Ciebie nie mam już celu, jak statek bez morza Opuszczony wrak I dość mi już tego błądzenia Od dawna jestem w twoim polu rażenia Dalej mam oparzenia po Twoim dotyku Bez chwili wytchnienia w doznań Bałtyku Promyku nadziei Słodkie są dla mnie moje rany Lecz nie dam się zranić Nie zatracę miary Sama odszyfruj mi swoje zamiary Bo gubię się w Tobie, jak żeglarz bez mapy Nudzą mnie puste atrapy A ty wśród nich, jak bunt bez utraty Harmonii Jak ogień, który nie parzy, lecz koi i grzeje Więc w ciszy sie śmieje, skręcając w kolejną aleję Swojej świadomości, czekając twojej wiadomości A ty ,niemy aniele , nieś echo w swoim ciele Mając nadzieję że dotrze w zaułki duszy
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się