Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czuję się jak w siódmym niebie,

gdy przykuwasz mnie do siebie,

ale jak tak dalej będzie,

to samm pracy się pozbędzie.

Pa :)

s

 

Opublikowano

Widzę wiersz kulinarny Samie z kuchni poetyckiej.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Każdy ma swoje sposoby, jak napisała Beta.

Tutaj się zgodzę z tobą całkowicie.

Nowonapisany wiersz dla mnie jest jak diament świeżo wydobyty z ziemi.

Potrzebuje jeszcze szlifu aby wybrzmieć.
Twój dwunastozgłoskowiec wygląda na całkiem nieźle wyszlifowany, chociaż ja

w tym wersie przestawiłbym szyk wyrazów na :

bogatsze są bowiem poezji meandry

 

jakoś tak mi jest bardziej melodyjnie

 

pozdro

Opublikowano (edytowane)

widzę to ciut inaczej ale to moje wizje

 

niebiańskie uczucie dobry smak

tworzy melodia w ustach raj

muzyka wyznacza sama takt

 w buzi  subtelny czujesz maj

 

w poezji smakowych odmian plik

bywa że wena pisze wiersz

lecz z trudem gramolisz się na szczyt

obce reguły mało wiesz

 

poeta usłyszeć musi takt

aby wymodzić wersów rój

jeżeli się uda jesteś rad

wpadka czasami - taaaki zbój

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

w tym wersie przestawiłbym szyk wyrazów na :

bogatsze są bowiem poezji meandry

 

jakoś tak mi jest bardziej melodyjnie

 

Przemruczałem Kocie obydwie wersje i wyszło na Twoją. Brzmi lepiej.

Dzięki za wizytę,  podpowiedź i za cały komentarz.

Pozdrawiam.

s

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Deni,

z tymi smakami bywa różnie, bo oboje wiemy, że nie wszystko dobrze smakuje, a przynajmniej - nie wszystkim.

Sam też nie przepadam za pisaniem o poezji; ale następuje czasem taka chwila, że człowiek musi z siebie wyrzucić tę radosną twórczość :)

Dziękuję za wizytę w mojej poetyckiej kuchni - jest mi miło :)

s

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Przenicowałeś cały mój wiersz, a w związku z tym, i jego linię melodyczną.

Ale dlaczego by nie?? Twoją wersję można by nawet wyrapować. Obawiam się tylko częstych pomyłek raperów w akcentowaniu ostatniego słowa :))

Dziękuję za poświęcony czas i wizytę.

Pozdrawiam.

s

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...