Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jestem 
przeźroczysty przechodzę 
na drugą stronę 

tam nie ma niczego 
poza pozłacaną ramą 
w którym odbija się życie 

odejdź wreszcie 
nie chcę się tobą pobrudzić 
wystarczy że zostałem okaleczony 

odłamkiem szkła 
z lustra które w gniewie 
rozbiłaś jednym uderzeniem 

serca

Opublikowano (edytowane)

Witam -  powiesz że się czepiam - ale rama z drugiej strony raczej nie jest pozłacana - no ale to mój punkt widzenia.

Lustro też jest ciężko rozbić sercem ...ale skoro jest niech jest.

Zobaczymy co inni powiedzą  Macieju.

A może to wina deszczu że tak widzę twój wiersz - więc nie przejmuj się.

                                                                                                                                                                                                  pozd.

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie chcę się tobą pobrudzić - trochę moim zdaniem odstaje od bardzo ładnej reszty.

 

A może:

 

odejdź wreszcie

nie zbrukasz mnie

wystarczy, że zraniłaś

 

odłamkiem szkła...

 

 

tam nie ma niczego 
poza pozłacaną ramą 
w którym odbija się życie 

 

Podmiotem jest rama - rodzaj żeński,  więc powinno być - w której odbija się życie.

Chyba że odbijanie dotyczy czegoś innego  więc powinna być inna składnia.

 

 

Pozdrawiam :)

Edytowane przez czytacz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Witam ponownie sam widzisz że się zagalopowałem ...o metaforach nie zapomniałem....

                                                                                                                                                                                             pozd.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Mjadzia Coś z historii zapisanych na dłoni.  Dwuznaczność+ w wierszu, zawsze mile widziana. Pozdrawiam. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miło mi że jesteś moim fanem - dziękuje -                                                                                       Pzdr. Witaj - wszystko co minęło ma w sobie a nie było bolące zawsze cieszy -                                                                                                                         Pzdr. Witam - cieszy mnie twoja wrażliwość - dziękuje -                                                                                        Pzdr.niedzielnie. Witam - staram się by moje wiersze nie kłamały - by były prawdziwe szczere -                                                                                                                                 Pzdr. Witaj - też tak sądzę  - trzeba wierzyć w to co ma przynieść ulgę - dzięki -                                                                                                          Pzdr.serdecznie. Witam - cieszy mnie twoje podobanie - dzięki -                                                                                   Pzdr.usmiechem. Witaj - miło mi że tak widzisz ten wiersz - dzięki -                                                                                       Pzdr. @Wochen - @Rafael Marius - @Wakss - @huzarc - uśmiechem wam dziękuje -
    • @huzarc @hollow man @Berenika97 "Natura to księga, którą trzeba czytać między wierszami. Tutaj, gdzie dostrzegasz piękno, zostawiasz ślad. W jej obrębie, wszystko jest powiązane siecią niewidocznych nici, wskazujących na głębszą, ukrytą prawdę." Dziękuję. 
    • Caly czas myślałem. Cały czas nic nie robiłem. nic nie robiłem, gdyż musiałem myśleć o tym czemu nic nie robie. nie mam już czasu, znow tchnięty zostałem do krainy myśli - moich myśli.  ostoja bezpieczeństwa i słodyczy. Swiat stworzony - w nim najlepiej mi.   Zdobywam chwale na polu główkowań. Przekraczam znów granice. rozumiewanie porusza się wprzód. Kalkulacja to już nie problem. Zaraz analiza - matka badan, spekulacja - jej córka i plany, plany, plany... W końcu siatka połączeń, klucze i jest rozwiazanie; rygiel, klamka, spust i palec. Starczy
    • @tetu Buraki, najbardziej dwulicowe - są cukrowe.  Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...