Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wspomnienie uśmiechniętej

Chriski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Chriski

Chriski

Opublikowano
Opublikowano

Gdy Cię spotkałem Przyjaciółko

Ty już straciłaś zdolność mowy

Kiedyś mistrzynią byłaś znaczeń

Żonglerki szykiem i przenośni

 

Kiedy przyszedłem nieznajomy

I przywitałaś mnie radością

Siedziałem długo urzeczony

Naszą bezsłowną konwersacją

 

Wypowiadałem za nas dwoje

Odgadywałem Twoje słowa

Tak mówiliśmy w ciepło-zimno

I tylko śmiech Twój mnie czarował

 

Bywałem potem w odwiedzinach

Aż przyszedł czas dalekiej drogi

Mówiłem “Wrócę w dwa tygodnie”

Nie wiedząc jeszcze, że niesłownie

 

Trwałaś czekając pożegnania

Wytrwale znosząc nieunikłość

Odeszłaś w dniu przyobiecanym

A mnie pozostał smutek oraz

 

Wspomnienie śmiechu jak konwalii

Dzwoneczków urok nieprzebrzmiały

I radość z bycia choć przez chwilę

Radością komuś w jego doli


(z hospicjum)

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Francuska

      Przez violetta · Opublikowano

    • Zawierucha7
      Galaktyczne amory

      Przez Zawierucha7 · Opublikowano

      dla nas ta noc pod gwiazdami! a ja....kocham cię życie łez mych winne nie zamienię cie na inne! Wanad. Bizmut. Astat. czy robot może się zadurzyć w wybrance swego serca? oto jest pytanie bzy na wiosnę pachną odurzająco jak słodkie dziewosłęby Jana z Czarnolasu... kurdesz kurdesz nad kurdeszami na bok kieliszki pijmy pucharami !
    • Simon Tracy
      Akt zza szyby

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Christine Cóż mogę tylko powiedzieć, że mam nadzieję że dosięgła go sprawiedliwość za taki czyn. Moje teksty mimo szczegółów, użytego języka i stylizacji to oczywiście fikcja literacka ale prawie zawsze oparta o realne wydarzenia tak z epoki Belle Epoque, dwudziestolecia międzywojennego jak i mojego życia. Kończąc pisać "Akt zza szyby" przypomniałem sobie historię z mojego byłego miejsca pracy, gdy ledwie w restauracji obok mężczyzna zastrzelił swoją partnerkę i siebie przy klientach i obsłudze. To było ze dwadzieścia lat temu ale wiele osób o tym wspominało to była bardzo głośna sprawa. @Lenore Grey To prawda. "Ligeja", "Annabel Lee" czy "Morella". Są takimi utworami Poego. Drugim mistrzem z tej tematyki lecz ukazanej dużo dosadniej, brutalniej i ostrzej jest Baudelaire. U niego dopiero śmierć kobiety, rozkład jej ciała czy zgnilizna są doskonałym podkręceniem jej walorów i wzmagają pociąg mężczyzny. Polecam Ci jego tomik "Kwiaty zła" bo wiem że nie masz szans usłyszeć o nim w szkole.  Ja byłem tym szczęśliwym pokoleniem które jeszcze przerabiało chociaż "Padlinę", "Zwłoki" czy "Spleen", który bardzo kojarzy mi się z utworem jednego z moich ukochanych zespołów Nocturnal Depression.
    • violetta
      Francuska

      Przez violetta · Opublikowano

      Macron nadzieję, że zrobi jej piękny pogrzeb.      Czy mi też ktoś zrobi piękny pogrzeb?:)  
    • Radosław
      Na prostej

      Przez Radosław · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Utrzymać się na zakręcie też jest sztuką. I to wielką. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...