Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Szuram idąc ulicami, które znam.
W sercu wszystkie je alfabetycznie mam.

Kocham kiedy słońce na nie świeci.

Lubię kiedy księżyc je sobą rozjaśnia.

 

Błądzę dłońmi po zbożu, po drodze oczyma.

Wiem kiedy się każde zbiory zaczyna.

Kocham kiedy słońce rozkłada ręce nad ziemią.

Kocham kiedy księżyc rozjaśnia blade lasu cienie.

 

Rozumiem, że człowiek miejsca kocha.

Rozumiem, że człowiek lubi co, jak przedmiot leży.

Ale nie rozumiem dlaczego człowiek kiedy coś żywego widzi.
Zniszczenia tego pragnie, bo tak bardzo nienawidzi.
 

Edytowane przez MORTIFER (wyświetl historię edycji)
  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

Żaden człowiek od człowieka,

Gdy nagle zamknie się powieka,

Nie mogąc zobaczyć ciągłe schody,

Nie słuchając ciągłej Mody? Mowy?

Łany zboża - Łany piękne - Oby,

Żadne tam przez kopytami mowy

. . .

 

Pozdrawiam.

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...