Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

     
                      do ludzi
Narodziliście się z popiołu
jak feniks co po niebie lata,
piękne wasze ciała, gładkie i smukłe,

lecz dusze przeklęte

zgniłe.

Niby delikatni, rozkładacie się w środku 

jak ciało w grobie,

bo tam należycie
 

Edytowane przez Tasama (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ja odczytuję to jako bunt przeciwko zastanej sytuacji. Ludzie - bo do nich mówi autorka - nie są tacy na jakich wyglądają.

Pod pozorami piękna dobra i zdrowia (czytaj moralnego) kryje się zepsucie i degrengolada.

Poza tym ten feniks...  pozwolę sobie odnieść to do fragmentu mojego wiersza pt - Poeta -

...czasem płonie z nadmiaru doznań, by powrócić feniksem...  -  zatem chodzi o poetów (?)  :)

 

Opublikowano

Czytasz witam serdecznie - wiem co ma na myśli autor dobrze kombinujesz

ale dlaczego to dotyczy wszystkich tego nie pojmuje - nie można mierzyć wszystkich

jedną miarą - tak to odczytuje.

                                                                                                                              pozd.

Opublikowano (edytowane)

Czytasz bardzo dobra interpretacja, co do feniksa nawiązałam tu do cytatu biblijnego "z prochu powstałeś, w proch sie obrócisz".

Jestem świadoma, iż wiersz zbyt odnosi się do ogółu, był to jednak celowy zabieg. Znaki juz wprowadziłam. 

 

Edytowane przez Tasama (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dla nas ta noc pod gwiazdami! a ja....kocham cię życie łez mych winne nie zamienię cie na inne! Wanad. Bizmut. Astat. czy robot może się zadurzyć w wybrance swego serca? oto jest pytanie bzy na wiosnę pachną odurzająco jak słodkie dziewosłęby Jana z Czarnolasu... kurdesz kurdesz nad kurdeszami na bok kieliszki pijmy pucharami !
    • @Christine Cóż mogę tylko powiedzieć, że mam nadzieję że dosięgła go sprawiedliwość za taki czyn. Moje teksty mimo szczegółów, użytego języka i stylizacji to oczywiście fikcja literacka ale prawie zawsze oparta o realne wydarzenia tak z epoki Belle Epoque, dwudziestolecia międzywojennego jak i mojego życia. Kończąc pisać "Akt zza szyby" przypomniałem sobie historię z mojego byłego miejsca pracy, gdy ledwie w restauracji obok mężczyzna zastrzelił swoją partnerkę i siebie przy klientach i obsłudze. To było ze dwadzieścia lat temu ale wiele osób o tym wspominało to była bardzo głośna sprawa. @Lenore Grey To prawda. "Ligeja", "Annabel Lee" czy "Morella". Są takimi utworami Poego. Drugim mistrzem z tej tematyki lecz ukazanej dużo dosadniej, brutalniej i ostrzej jest Baudelaire. U niego dopiero śmierć kobiety, rozkład jej ciała czy zgnilizna są doskonałym podkręceniem jej walorów i wzmagają pociąg mężczyzny. Polecam Ci jego tomik "Kwiaty zła" bo wiem że nie masz szans usłyszeć o nim w szkole.  Ja byłem tym szczęśliwym pokoleniem które jeszcze przerabiało chociaż "Padlinę", "Zwłoki" czy "Spleen", który bardzo kojarzy mi się z utworem jednego z moich ukochanych zespołów Nocturnal Depression.
    • Macron nadzieję, że zrobi jej piękny pogrzeb.      Czy mi też ktoś zrobi piękny pogrzeb?:)  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Utrzymać się na zakręcie też jest sztuką. I to wielką. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...