Endoskopia

[Deonix_]

w złotym ciepełku

rozpływasz się mdląco

oczy jak perły lśnią dumająco

porusza półmrok twą wrażliwość

i rozmysłami ratujesz żywot

co brudzi koronki

i lustra pokrzywia

 

czy nie wstyd ci

przed sobą samą,

póki do ust

krwie nie napłyną

i nie zachłyśniesz się zdrewniale

swych białych zębów opadłą kurtyną?

 

czasoprzestrzeń się rozpływa

chronologia niemiła

niełatwa

co zdobędziesz, gdy ci się uda

doprowadzić do trzewi snop światła?

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - faktycznie głęboko  zajrzałaś - jak dla mnie trudny wiersz.

Nie przepadam za taka diagnozą.

                                                                                                       Udanego popołudnia życzę

[Deonix_]

Cóż,

to nie miało być wcale przyjemne ;)

Mam niekiedy duże wymagania

wobec Czytelnika ;)

Ale spokojnie, jeszcze będą milsze utwory ;)

Dziękuję za obecność pod wierszem i pozdrawiam ;)

[Alicja_Wysocka]

Od złotego ciepełka  przez półmrok, koronki do krwi, 

 cóż w końcu pokaże światło?

Trafić za endoskopem za Twoim piórem, myślą...

Nie wiem czy sprostam wszystkim wymaganiom

 

Miłego :)

 

 

[Deonix_]

Faktycznie trochę szybkie, ostre przejścia.

Co pokaże światło,

to ja sama nie wiem :)

Dziękuję za wizytę Alu ;)