Znajdź zawartość

nauczono mnie że nie warto więc stoję i unikam ciosów zamiast wiać jak najdalej lub obić gębę losowi jak mogłam tak bardzo się skurwić

w złotym ciepełku rozpływasz się mdląco oczy jak perły lśnią dumająco porusza półmrok twą wrażliwość i rozmysłami ratujesz żywot co brudzi koronki i lustra pokrzywia czy nie wstyd ci przed sobą samą, póki do ust krwie nie napłyną i nie zachłyśniesz się zdrewniale swych białych zębów opadłą kurtyną? czasoprzestrzeń się rozpływa chronologia niemiła niełatwa co zdobędziesz, gdy ci się uda doprowadzić do trzewi snop światła?