Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Maleńka

Jacek_Suchowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Maleńka, tycia, niby nic,
rozpryskuje się na kamieniach.
Po latach mówią: kamień tkwił,
dzisiaj już po nim śladu nie ma.

Milczenie jaskiń tnie; kap, kap,
dzwoni po ścianach pogłos cichy.
Niezdara idąc, zrobi chlap,
Strąca jej dzieła - stalaktyty.

A stalagmity rosną wzwyż
twory jej długiej, żmudnej pracy.
Powiedzieć mogę jako iż,
fizyk z chemikiem to tłumaczy.

Potrafi czarę przelać w mig,
że po słodyczy tylko gorycz.
Po stracie kogoś liczy dni
łzą na policzku mocno boli.

Nieprzeliczona stworzy deszcz,
światło załamie w barwy tęczy,
zamoczy czoło - chcesz czy nie,
zwłaszcza gdy biegniesz i się zmęczysz.


dzięki komentarzom jeszcze jedna strofa:

Może przemienić cały byt,
kiedy Walerian nierozważny
lub uspokoić serca rytm,
gdy z cukrem połkniesz ją doraźnie.

Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano

Ładny, przyjemny do poczytania wiersz,
przekaz zrozumiały,
ale nieoczywisty ;)
Tylko dlaczego, jak poeci nawiązują do nauk
ścisłych, pamiętają o fizykach i chemikach,
a biologów i geografów traktują po macoszemu?
To tylko takie ogólne stwierdzenie oczywiście ;)
Pozdrawiam ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Gorzkie jest nic

      Przez violetta · Opublikowano

      @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Maciek.J
      Między życiem a przemijaniem

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • beta_b
      Dobre pytanie

      Przez beta_b · Opublikowano

      Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • Waldemar_Talar_Talar
      Dupą do fajnego się obraca

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Annna2
      Mniłowanie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...