Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chwile me szczęśliwe miejsca ukochane
byt kruchym jestestwem w świecie bezlitosnym
dziecięctwo czas zabaw ongiś zapomniane
młodość krótką chwilą w wspomnieniu radosnym
dorosłość igraszką w wesołość oblekła
nieskażona jaźnią życia w oka mgnieniu
przez pryzmat wyszynku gościńcem do piekła
poniosła ofiarnie na stos przeznaczeniu

Opublikowano

@Jarek_Rendzio

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jarku,

Utrzymujesz rytm w wierszu, oprócz zaznaczonego miejsca.
Wszędzie jest średniówka po szóstej sylabie, a tam się wykrzywiła.
Może da się poprawić?
No i jeszcze rymy gramatyczne, np.

ukochane - zapomniane (przymiotnik z przymiotnikiem)

mgnieniu - przeznaczeniu (rzeczownik w narzędniku, kim, czym?)

itp.

Pozdrawiam serdecznie :)


Opublikowano

Witam panią. Dziękuję za poświęconą mi oraz mojemu skromnemu grafo uwagę jak również jego ocenę i wskazanie błędów oraz niedociągnięć. Wypaczoną średniówkę na tę chwilę poprawiłem lecz czy lepiej pozostawiam ocenie innym gdyż może okazać się to kosmetyką w stylu zamienił stryjek ....Nad rymami oczywiście mogę popracować z tym ze zapewne będzie to wiązało się z większymi zmianami co może powodować iż zatracę się w tym co chciałem przekazać. Pomyślę nad tym później a na tę chwilę dziękuję i pozdrawiam.

Opublikowano

@Jarek_Rendzio

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jarku, uprzejmie proszę bez 'pani'

No cóż, tak już jest z poezją rymowaną, że pilnować wypada wszystkiego - rymów, rytmu, sensu, puenty i wielu innych rzeczy. Jeśli będziesz stosował takie rymy jak powyżej, wciąż będą się czepiali, szczególnie ci od białej i wolnej poezji.
Proponuję rym niedokładny, asonansowy (poszukaj, poczytaj proszę
wpisz ten termin w Google) który nie mlaska w uszach.
Przestawiaj słowa, szukaj, licz, czytaj głośno co napisałeś i nie śpiesz się.

Poprawiłeś rytm, teraz jest dobrze 6/6, ale chyba masz rację,
siekierka na kijek :)
Nieśmiało zaproponuję
z:
nieświadoma ulotność życia w oka mgnieniu
na:
Kruchość i ulotność życia w oka mgnieniu

Jeśli pasuje, bierz.

Powodzenia :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witam, Jarku.

Czytałam Waszą rozmowę o Twoim tekście. Sprawiła mi satysfakcję, bo przyjąłeś rady Alicji. Warto to robić. To osoba pełna wiedzy o wierszach rymowanych.
Nie jestem znawczynią tej formy, ale - jeżeli mogę jedno słówko dodać -radziłabym na początek nauki pisania wierszy zacząć od bardziej prostych tekstów. Ot, bez jaźni życia, bez zbędnego filozofowania. Łatwiej wtedy ogarnąć formę. Też tak zaczynałam. Chcesz próbkę - proszę:-)


Świt już. Do okna zdążam jak co rano, biegiem.
Od dziesięciu tygodni ciągle jest to samo:
biel świat ogarnia wokół, zasypuje śniegiem,
może dziś inny kolor znajdę poza bramą.

Na nic! Wszystko powoli traci swoją barwę,
nawet czerń już tak jakby trochę wybielała.
Na śniegom bliskiej, zimnej, jednolitej kanwie
uporczywa natura ten haft wydziergała.

Potraciły kolory i domy i drzewa,
zaraz stare słońce ze złota zrezygnuje.
Ledwie błękitnawe widnieją skraje nieba,
a ponad miast dachami biały dym się snuje.

Ciekawe, co pod ziemią głęboko się dzieje?
Czy piekło czerń utraci, czerwień mu przygaśnie?
Grzesznikowi przewina raptem wybieleje,
bez czarta w zaspach śniegu zło na Ziemi zaśnie?


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...