Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Twarz dziecka
odbiła się w bombce
Rysuje wspomnienie na szkle

Śnieg w dziesięcioletniej sepii
jest bielszy i grubszy

Drętwiejace palce
wydłużają kroki
Mały odkrywca
w przepaści wyobraźni
nie poddał się...

Biegnąc z prędkością
rzuconej śnieżki
wyprzedzał kolejne
pomarańczowe
zachody słońca

Łyżwa toczyła piruet
rysując ósemki
na cienkim lodzie

Kiedyś jeszcze
pokonam z sankami grawitację

Opublikowano

tytyuł skojarzył mi sie z postacia Maurycego Gomulickiego :) - taka popkulturowa postać która ma bzika na punkcie jarmarkowych zabawek, np. w stylu retro. Pamiętam małego eskimoska (zima) ubranego właśnie w takim stylu. Dzięki za takie skojarzenia

wiersz troszke zawiódł mnie wględem tytułu, ale chyba na zbyt wiele liczyłem. Przyjemnie się czyta, nie ma jakis większych zgrzytów (oprócz tego co nizej), nie jest dla mnie jednoznaczny. Ładnie ubrałeś to w słowa.

dwukropek w trzeciej strofie chyba zbędny

a to mnie podłamało :)
???? "nowostarą" - nocodnie, babochłop, krótkodługie ?????

tera

Opublikowano

Pomimo zimowego chłodu, bije z niego dużo ciepła. Czyta się spokojnie, jakbym mknęła na sankach bez grawitacji. Podoba mi się :
Śnieg w dziesięcioletniej sepii
jest bielszy i grubszy

Trochę przeszkadza trzeci fragment, ale tylko trochę - chyba ta ”Mokra kurtka wołała:Do domu!”, lecz dlaczego, sama nie wiem… może ja po prostu tak bym tego nie napisała. Ogólnie duży plus za nastrój i ładne obrazy poetyckie, no i za nostalgię, która powróciła jak śnieżka rzucone w moją stronę ! Wesołych świąt Arena

Opublikowano

+ --> na razie tyle wystarczy, bo muszę się znowu wczuć w to, co chcę oceniać;)
jejku, pierwsza i czwarta mi sie podobają... ale pierwsza najbardziej... otwiera coś przede mną...
a cienki lód zobaczyłam dopiero po n-tym przeczytaniu... i mnie to pozytywnie zatrwożyło, jeśli można tak powiedzieć;)
pozdrawiam w Nowym Roku:) bye bye

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MIROSŁAW C. Jest takie podejście, że do odbioru obrazów nie potrzeba przygotowania – można na nie spojrzeć jak na krajobraz, a do tego każdy jest zdolny. Przy tym obrazie rozum z przyzwyczajenia coś składa, ale w końcu przechodzi na odbiór.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • @Naram-sin Twoja odpowiedź jest jak zgrabnie przystrzyżony żywopłot – elegancka, ale pozbawiona życia. Tak bardzo chcesz sprowadzić wszystko do formy, że zatracasz sens, dla którego ta forma w ogóle istnieje. Twoje podejście przypomina nauczyciela, który zamiast słuchać, co uczeń próbuje wyrazić, skupia się wyłącznie na poprawnym użyciu przecinków.   Piszesz, że nie dyskutujesz z treścią – i jednocześnie poświęcasz cały akapit na jej wyśmianie, próbując przykryć ironią i estetyczną wyższością własny brak zrozumienia. Mówisz, że forma jest słaba – może i nie jest perfekcyjna, ale jej celem nie była akademicka precyzja, tylko przekazanie emocji i myśli, które nie mieszczą się w twoich estetycznych ramach.   Wypominasz mi „trąby jerychońskie”, a sam nie dostrzegasz, że twoje litaniowe ciągi zdań też grzmią – tylko w tonacji mentorsko-nudzącej. Mam pełną świadomość, że używam słów takich jak „przebudzenie”, „katusze”, „kajdany” – i robię to nie dlatego, że chcę bawić się w romantyzm, ale dlatego, że one oddają ten ciężar, który wielu dziś czuje. Jeśli dla Ciebie to tylko „rekwizyty z liceum” – świetnie, ale dla innych to może być język doświadczenia.   Piszesz, że gdybym „wyszedł z tym na ulicę”, uznano by mnie za pijaka lub niespełna rozumu – i tu właśnie pokazujesz swój największy problem: utożsamiasz konwencję z wartością. Prawda jest taka, że wielu ludzi, którzy wyszli na ulicę z „dziwnymi słowami”, zmieniło świat. A wielu, którzy siedzieli w fotelu i poprawiali innych, zostali zapomniani razem z pyłem swojej krytyki.   Dziękuję za opinię – szanuję ją jako odmienny punkt widzenia, choć zupełnie się z nią nie zgadzam. I radzę Ci jedno – czasem warto posłuchać, zanim się oceni. Bo jeśli dla Ciebie każdy głos brzmi jak „trąby jerychońskie”, to może problemem nie jest głośność – tylko Twoje uszy.
    • woń dymu — pali się. popiół. wszędzie popiół po Tobie.
    • @FaLcorN moja dorosłość taka, że przeglądam łóżeczko dla wnusi, krzesełko do karmienia:) uświadomiłam sobie, że muszę dużo zarabiać, bo inaczej wszyscy padną;) oraz to, że mam starszych już rodziców i nie mają tyle sił co kiedyś:))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...