Jak spłoszony ptak

[Piotr_Czechowski]

[url]https://www.youtube.com/watch?v=dIzaZPiwqSo[/url]


Jak spłoszony ptak sł. M. Sikorska, muz. P. Czechowski

Nie chcę już smutków mój Panie,
więcej ich dziś już nie zniosę,
pragnę się zbudzić nad ranem
z myślą spokojną, nie płochą.

Wszystko tu jęczy i płacze,
targa umysły i dusze,
urok przeszłości nad dachem
zmienia oblicza wraz z kluczem.

Dziś pył z zatartych już wspomnień
i pod nogami pomników
unosi się tylko w słowie,
wciąż zniekształconym od krzyku.

Dlatego lubię spoczynek,
bo uprzytamnia, że żyję
przebiegam wtedy dolinę
i łapię szczęście niczyje.

Lubię też łapać motyle
i ptaki niosące marzenia,
wznosić w przestrzenie kosmiczne
i płoszyć wszystkie nieszczęścia.

Nocą tłumaczę losowi,
że szczęście przybiec powinno
zetrzeć kurze przeszłości
i wskazać ścieżkę na przyszłość.

Tak jak spłoszona jaskółka
czekam spokoju, mój Panie
więc zechciej spojrzeć w podwórka,
i pozwól cieszyć się światem.

8.02.2011