Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

[url]https://www.youtube.com/watch?v=pIGF_NvEFbs[/url]

Św. Augustyn powiedział, że Poezja to diabelskie wino

Poezja to diabelskie wino
może w tym prawdy krztyna,
gdy naleje je w złoty kielich
diablica lub dziewczyna.

I pić ją będziesz bez pamięci
i wciąż ci będzie mało,
aż pozazdroszczą wszyscy święci,
ups… trochę się rozlało.

Zostanie po niej słodycz w ustach,
nie będzie ciążyć głowa.
Poezja czarcia to rozpusta,
lecz bierzmy ją od nowa.

A kiedy już się w nas rozgości,
wypełni sobą trzewia
będziemy nucić o miłości,
na całe gardło śpiewać .

8 stycznia 2013 Anna Zajączkowska

Opublikowano

@Piotr_Czechowski
Ja bym to widziała bardziej bluesowo pod ta sama melodie. Śpiewane bardziej powoli tak właśnie głębiej i wolniej (koniecznie ) , uwodząco bluesowo śpiewane i bez tego drugiego głosu bo nie za bardzo ten chórek wam wyszedł.... Tekst jest super, uwodzi! Naprawdę tu czuje się bluesa ... :)

https://www.youtube.com/watch?v=D93PBlwBp8s

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława Reniu ;) Cudowny, zjawiskowy opis ! Twoja niezwykła wrażliwość na piękno natury i ten archaiczny, muzyczny język sprawiają, że to jest poezja najwyższej próby. Po prostu......z szacunku chylę czoła :)
    • @Alicja_Wysocka Cudowna koncepcja! To jest właściwie instrukcja obsługi domowego szczęścia. Pięknie i z wyobraźnią, czuć ciepło w każdym z tych słownych kątków.
    • @Gosława Ależ pięknie utkałaś obraz porannej mgły! Cudna poezja i język - choć archaiczny, nie brzmi jak stylizacja, lecz jak naturalny głos kogoś, kto naprawdę tak myśli i czuje. Szczególnie urzeka mnie to, jak umiejętnie połączyłaś sacrum z profanum - mgła jest tu "bladolicą panną" o takiej "śliczności że ino zginać kolana", niemal jak objawienie boskie, a zaraz potem ta sama mgła "połechta senne listeczki dziórawca" i "włazi w czerń" skiby. To spojrzenie pełne czci wobec natury, ale jednocześnie konkretne. Uwielbiam szczegóły: "żółtowdzięczną nawłoć", "dziórawiec", "witkowe kosze", "kapuściańskie ogłowki" - to słownictwo smakowite, jakby wyjęte z pamięci wsi, która jeszcze pamięta swoje stare nazwy i słowa. Wiersz płynie jak opowieść, która nie spieszy się, która smakuje każde słowo. Piszesz tak, że czuć wilgoć porannej mgły i słychać szczekanie psa na progu. Pięknie!
    • @huzarc   Wspaniała, trafna metafora! Połączenie poezji z cegłą - genialne ujęcie realizmu i odpowiedzialności.
    • @Alicja_Wysocka @Annna2 Dziękuję Wam za dobre słowo. :-) :-) @MigrenaMiło mi Cię gościć. Dziękuję, że jesteś uważny na szczegóły, które najwięcej mówią :-)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...