Jałowy Dotyk

[seweryna żuryńska]

jałowy dotyk
pusta dłoń
bezradnie zwisły ręce
samotna wierzba
nie śnić snom
zatapiam się w udręce

ślepe powieki
niemy wzrok
złamane w locie pióra
wytracam oddech
chłonę mrok
odcieleśniona skóra

stężały zmysły
pragnień brak
bezwolne serca bicie
nie płynie krew
popiołu smak
zatapiam się w niebycie

[Dotyk]

stężały zmysły
pragnień brak
bezwolne serca bicie
nie płynie krew
popiołu smak
zatapiam się w niebycie

Seweryno....kolejne wzruszenie...kiedy czytam Twój wiersz...przepiekna melodia...taki klimatowy....udręczony....
ściskam - Mirka

[joaxii]

Pięknie, Seweryno.

[Kai_Fist]

hmmm, podoba mi się
ale ostatni wers co drugie czytanie wydaje się troszkę naciągany...

[Anadan]

Slicznie,zacząłem tańczyć na lustrze i nagle znalazłem się w innym świecie opleciony baśnią delikatną pieszczotą twych myśli ,pozdrawiam dalej tak a będę melodią w tym tańcu:-).

[staszeko]

Po przeczytaniu naszła mnie refleksja: 20 lat minęło od publikacji tego wiersza i autorka jest dziś o tyle samo lat starsza, a wobec tego, czy dziś napisałaby podobnie?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.