sen o życiu

[anna_barbara__czuraj-struzik]

drży jak skrzydło motyla mój sen
pod powiekami
otwiera drzwi myślom
szlak wyznacza słowom
noce trwoni wśród burzy
jak kocur na podwórzu
co po koniuszek ogona brodzi wśród pytań
trawy
zapachu chwil
i wiatru

wiem
gdy rozsunę palce
wyrwie się do ogrodu snów
tam gdzie rozkwita księżyc i przylaszczki
a czasem niepokój brodzi w półcieniu
jak cichy ptak ten znad strumienia
co uparcie choć nie chce
na czerwonej nodze tkwi pośrodku snu
tak zwyczajnie
i nigdy
bez pytań bo niepotrzebne
bez odpowiedzi bo rodzą nadmiar pustych słów
mój sen nie tworzy granic
bo cóż można poradzić na deszcz
on jest

[Sabre_Wolfik]

@anna_barbara__czuraj-struzik

na deszcz można otworzyć usta
nie będzie pustych słów
nie będzie bezodpowiedzi
w półcieniu i ptak
w strumieniu na nodze nijak
siedzi, a noce?
noce z gracją kota
przez podwórze
w deszcz
i w grzmoty
drzwi myśli skrzypią
cudze oczy, łomoty
a to wszystko tylko sen
odejdzie w niebyt
daleko hen
nie skarż się

[anna_barbara__czuraj-struzik]

dziękuję :) piękna odpowiedź i daje do myślenia :) :)